Μανούσος Βολουδάκης

Όνομα πατρός: Γεώργιος

Δικηγόρος

Ο Μανούσος Βολουδάκης γεννήθηκε το 1884 στα Σφακιά Χανίων. Έκανε νομικές σπουδές και εργάστηκε ως δικηγόρος, ενώ παράλληλα αναμείχθηκε με την πολιτική. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Κρητικής Πολιτείας το 1911. Στη συνέχεια, μετά την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, εξελέγη βουλευτής Ρεθύμνης στις εκλογές του 1915 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και επανεξελέγη το 1920 και το 1923. Εξελέγη βουλευτής Χανίων το 1926 με την Ένωση Φιλελευθέρων και το 1928 με τη Δημοκρατική Ένωση. Στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1932, 1933 και 1936 εξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, υπήρξε από τους οργανωτές του κινήματος των Χανίων, τον Ιούλιο του 1938, με στόχο την ανατροπή του Ιωάννη Μεταξά μετά την αποτυχία του οποίου διέφυγε στην Κύπρο. Επέστρεψε στην Κρήτη μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου διετέλεσε υπουργός Γενικής Διοίκησης Κρήτης στην κυβέρνηση Νικόλαου Πλαστήρα (29.1.1945-25.5.1945) και στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη (26.11.1945-4.4.1946). Στις εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής Χανίων με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων. Το 1950 επενεξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων και διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Αεροπορίας στην κυβέρνηση Νικόλαου Πλαστήρα (15.4.1950-21.8.1950). Το 1951 και το 1952 επανεξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Στις 26 Απριλίου 1955 προσχώρησε στη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση, με την οποία πολιτεύτηκε το 1956 αλλά δεν εξελέγη. Απεβίωσε στις 12 Απριλίου 1977.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

εφ. Μακεδονία, 13/4/1977.

«Βολουδάκης, Μανούσος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 2, Αθήνα 1984, σ. 332.

Σπύρος Λιναρδάτος, 4η Αυγούστου, Αθήνα ⁵1988.