Νικόλαος Έξαρχος

Όνομα πατρός: Αχιλλεύς

Δικηγόρος

Ο Νικόλαος Έξαρχος γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1897 και έκανε νομικές σπουδές. Ήταν γιος του Αχιλλέα Έξαρχου, δημάρχου Παραληθαίων το 1899 και βουλευτή Τρικάλων το 1915, ενώ ο παππούς του Δημήτριος Έξαρχος υπήρξε σωματάρχης του κινήματος του 1878 και δήμαρχος Παραληθαίων από το 1883 έως το 1895. Ο Νικόλαος Έξαρχος πολιτεύθηκε πρώτη φορά το 1933 με την Ηνωμένη Αντιπολίτευση στην περιφέρεια Τρικάλων, αλλά δεν εξελέγη. Εξελέγη βουλευτής Τρικάλων το 1935 με το Λαϊκό Κόμμα. Επανεξελέγη βουλευτής μετά την Απελευθέρωση, το 1946, με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και ξανά το 1950 και διετέλεσε υπουργός Μεταφορών (28.8.1950-28.1.1951) στις βραχύβιες κυβερνήσεις Σοφοκλή Βενιζέλου. Πολιτεύθηκε ξανά στις εκλογές του 1951, αλλά δεν εξελέγη. Στις εκλογές του 1952 εξελέγη με τον Ελληνικό Συναγερμό και στις 8 Ιουλίου 1953 προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Καρδίτσας-Τρικάλων το 1956 και Τρικάλων το 1958. Στις 13 Φεβρουαρίου 1961 προσχώρησε στο Δημοκρατικό Κέντρο – Αγροτική Φιλελεύθερη Ένωση. Στις εκλογές του 1961 και του 1963 επανεξελέγη με την Ένωση Κέντρου και διετέλεσε υπουργός Βορείου Ελλάδος (8.11.1963-31.12.1963) στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1964 επανεξελέγη και διετέλεσε υφυπουργός Εσωτερικών (19.2.1964-16.10.1964) και υπουργός Κοινωνικής Προνοίας (16.10.1964-6.1.1965) στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Απεβίωσε το 1976.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

«Έξαρχος Δ. Αχιλλεύς», «Έξαρχος Δημήτριος (1834-1897), «Έξαρχος Αχ. Νκόλαος (1897-1976)», Αντώνης Α. Αντωνίου, Εγκυκλοπαιδικό Βιογραφικό Λεξικό Νεότερης Θεσσαλικής Ιστορίας, Αθήνα 2018, σ. 144-145.