Γρηγόριος Κασιμάτης

Όνομα πατρός: Παναγιώτης

1906 - 1987

Δικηγόρος

Γεννήθηκε το 1906. Δικηγόρος. Διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας στις κυβερνήσεις Κ. Δεμερτζή και Ι. Μεταξά (3/4/1936-5/8/1936). Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας (8/4/1945-2/6/1945) και υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (2/6/1945-11/8/1945), (11/8/1945-17/10/1945) στις κυβερνήσεις Π. Βούλγαρη, υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (17/10/1945-1/11/1945) στην κυβέρνηση υπό την Προεδρία της Α. Μ. Αντιβασιλέως Δαμασκηνού και υπουργός Οικονομικών (1/11/1945-22/11/1945) στην κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Αθηνών το 1946 με τη Σοσιαλιστική Ελληνική Ένωση (ΣΕΕΝ), η οποία συμμετείχε στο συνασπισμό της Εθνικής Πολιτικής Ένωσης (ΕΠΕ). Επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών το 1950 με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ). Στις κυβερνήσεις Σ. Βενιζέλου διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου με καθήκοντα υφυπουργού Τύπου και Πληροφοριών (23/3/1950-15/4/1950), υπουργός Εργασίας (21/8/1950-13/9/1950) και υπουργός Βιομηχανίας (3/8/1951-27/10/1951). Επανεξελέγη με το ΚΦ βουλευτής Αθηνών το 1951. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας (27/10/1951-11/10/1952) στην κυβέρνηση Ν. Πλαστήρα. Το 1952 πολιτεύτηκε στην εκλογική περιφέρεια πρώην Δήμου Αθηνών με το ΛΚ και συμμετείχε στο συνασπισμό Ενώσεως κομμάτων ΕΠΕΚ – Φιλελευθέρων, αλλά δεν εξελέγη. Το 1956 εξελέγη βουλευτής Αθηνών με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ). Διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (29/2/1956-5/3/1958) στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή. Στην βουλευτική περίοδο του 1961, εξελέγη στις 16/3/1962 στη θέση του Χρήστου Αποστολάκου. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (4/11/1961-19/6/1963) στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή. Το 1963 και το 1964 επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ, η οποία στις εκλογές του 1964 συμμετείχε στο συνασπισμό ΕΡΕ-Κόμματος Προοδευτικών. Τέλος, διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (3/4/1967-21/4/1967) στην κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου. Απεβίωσε στις 27/11/1987.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία