Παναγιώτης Σιφναίος

Όνομα πατρός: Μιχαήλ

Δικηγόρος

Ο Παναγιώτης Σιφναίος γεννήθηκε το 1904 και  έκανε νομικές σπουδές. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε από τους ιδρυτές των αντιστασιακών οργανώσεων Πανελλήνιος Απελευθερωτικός Συνασπισμός και Εθνική Δράση, η οποία συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 1941 και το 1943 διέφυγε στην Αίγυπτο. Υπήρξε σχολιαστής ελληνικών εκπομπών του ραδιοσταθμού του Καΐρου, γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1945 - 1947) και εκδότης της εφημερίδας Στρατιωτικά Νέα. Πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1946 με το Λαϊκό Κόμμα και στις εκλογές του 1950 με το Νέο Κόμμα, αλλά δεν εξελέγη. Ανάλογη τύχη είχε το 1951, ως υποψήφιος του Ελληνικού Συναγερμού στην περιφέρεια Λέσβου. Εξελέγη βουλευτής Λέσβου στις εκλογές του 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και διετέλεσε υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου (19.11.1952-11.4.1954). Στις 11 Νοεμβρίου 1954 ανεξαρτητοποιήθηκε και στις 3 Φεβρουαρίου 1955 προσχώρησε στο Κόμμα Προοδευτικών, με το οποίο ήταν υποψήφιος το 1956 και το 1958, χωρίς ωστόσο να εκλεγεί. Το 1961 ήταν υποψήφιος της Ένωσης Κέντρου, αλλά δεν εξελέγη. Το 1963 και το 1964 ήταν υποψήφιος στην περιφέρεια Αθηνών με το Κόμμα Προοδευτικών, αλλά δεν εξελέγη. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη δικτατορική κυβέρνηση του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη (8.10.1973-25.11.1973).

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Πέτρος Στ. Μακρής – Στάϊκος, “Ο Άγγλος Πρόξενος”. Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες Ελλάδα – Μέση Ανατολή 1939 – 1944, Αθήνα 2011, σ. 220.