Χρήστος Λαδάς

Όνομα πατρός: Μιχαήλ

Δικηγόρος

Ο Χρήστος Λαδάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1891. Έκανε νομικές σπουδές και εργάστηκε ως δικηγόρος. Τον Αύγουστο του 1925, όταν η δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου συνέλαβε και παρέπεμψε σε δίκη εικοσιπέντε στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ) για τη στάση του κόμματος στο «Μακεδονικό», ο Χρήστος Λαδάς υπήρξε βασικός μάρτυρας υπεράσπισης στην επονομαζόμενη «δίκη των αυτονομιστών». Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Αθηνών με την Ένωση Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1926. Επανεξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1928 και διετέλεσε υφυπουργός Συγκοινωνιών (22.12.1930-26.5.1932) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Επανεξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1932, με το οποίο έθεσε ξανά υποψηφιότητα το 1933, αλλά δεν εξελέγη και επανεξελέγη στις εκλογές του 1936. Μεταπολεμικά, εξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1946 και διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης (7.9.1947-1.5.1948) στην κυβέρνηση συνεργασίας Κόμματος Φιλελευθέρων και Λαϊκού Κόμματος του Θεμιστοκλή Σοφούλη έως την ημέρα της απόπειρας δολοφονίας του, τη 1 Μαΐου 1948, που προκάλεσε τελικά τον θάνατό του.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

«Λαδάς, Χρίστος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Αθήνα 1986, τ. Ε΄, σ. 149.