Γεώργιος Μπουρδάρας

Όνομα πατρός: Νικόλαος

Δικηγόρος

Γεννήθηκε το 1888. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε ως αξιωματικός από το 1915 έως το 1923 και έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την εκστρατεία στη Μικρά Ασία. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1932 με το Προοδευτικό Κόμμα στον συνασπισμό «Τρίτη Κατάστασις» των Γεωργ. Καφαντάρη και Κωνσταντίνου Ζαβιτσιάνου χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1933 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής με το Προοδευτικό Κόμμα του Γεωργίου Καφαντάρη που συμμετείχε στον Εθνικό Συνασπισμό. Έλαβε μέρος στο κίνημα του 1935 για το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών. Αποφυλακίσθηκε μετά την απονομή χάριτος από τον βασιλιά Γεώργιο. Μεταπολεμικά, ανέλαβε γενικός διοικητής Νήσων Αρχιπελάγους στην κυβέρνηση της Απελευθέρωσης (18.10.1944-3.1.1945) και διετέλεσε υπουργός Τ.Τ.Τ. στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη (26.11.1945-11.3.1946). Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας το 1950 με τον συνασπισμό της ΕΠΕΚ (ως ΔΠΚ). Όταν, τον Ιούλιο του 1951, ο Εμμ. Τσουδερός αποχώρησε από τον συνασπισμό, ο Μπουρδάρας ήταν ένας από τους βουλευτές που παρέμειναν στην ΕΠΕΚ. Στις εκλογές του 1951 επανεξελέγη με την ΕΠΕΚ και ανέλαβε το Υπουργείο Συγκοινωνιών (27.10.1951-11.10.1952). Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε με την Ένωση ΕΠΕΚ-ΚΦ χωρίς όμως να εκλεγεί. Μετά την ίδρυση της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης του Σοφ. Βενιζέλου, τον Απρίλιο του 1955, προσχώρησε σε αυτή και στις εκλογές του 1956 εξελέγη βουλευτής του κόμματος. Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε με το Κόμμα Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Πέθανε στις 24 Ιουνίου 1959

Ενδεικτική Βιβλιογραφία