1904-1979
Ο Παναγιώτης Σιφναίος του Μιχαήλ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1904. Ακολούθησε νομικές και οικονομικές σπουδές και άσκησε από το 1930 τη δικηγορία στην Αθήνα. Έλαβε μέρος, ως εθελοντής, στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 και το 1942 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης Εθνική Δράση και συνεργάστηκε με τον Χρήστο Ζαλοκώστα και τον Σπύρο Μαρκεζίνη. Συγχρόνως συνέβαλε καθοριστικά στη συγκρότηση του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Συνδέσμου (ΠΑΣ) και το 1943 διέφυγε στην Αίγυπτο, όπου εργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως σχολιαστής στις ελληνικές εκπομπές του ραδιοσταθμού του Καΐρου.
Μεταπολεμικά, ο Παν. Σιφναίος διετέλεσε γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1945-1947). Ο Παν. Σιφναίος πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 στην περιφέρεια Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί και στη συνέχεια, εντάχθηκε στο Νέο Κόμμα. Συνεργάστηκε παράλληλα ως αρθρογράφος με το Ελληνικό Αίμα και εξέδωσε το 1948 την εφημερίδα Ελληνική Πνοή, η οποία αποτέλεσε επίσημο όργανο του Νέου Κόμματος. Το 1949 έπειτα από υπόδειξη του αρχιστράτηγου Αλέξανδρου Παπάγου ανέλαβε τεχνικός του σύμβουλος επί θεμάτων πληροφοριών και διαφωτίσεως και συνεργάστηκε με την εφημερίδα Στρατιωτικά Νέα. Ο Παν. Σιφναίος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Λέσβου με το Νέο Κόμμα στις εκλογές του 1950 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε στην ίδια περιφέρεια με τον Ελληνικό Συναγερμό χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1952 και ανέλαβε υπουργός Προεδρίας (19.11.1952-11.4.1954) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου, από την οποία παραιτήθηκε μετά τη ρήξη του Σπ. Μαρκεζίνη με τον πρωθυπουργό και ταυτόχρονα, στις 11 Νοεμβρίου, ανεξαρτητοποιήθηκε από το κόμμα. Ο Παν. Σιφναίος συμμετείχε στη συγκρότηση του Κόμματος των Προοδευτικών, στο οποίο προσχώρησε στις 3 Φεβρουαρίου 1955 και με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1956 και του 1958 χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1961 με τον συνασπισμό της Ένωσης Κέντρου – Κόμματος Προοδευτικών χωρίς να εκλεγεί. Δεν εξελέγη επίσης στις εκλογές του 1963 και του 1964, στις οποίες πολιτεύθηκε με το Κόμμα των Προοδευτικών.
Την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών ο Παν. Σιφναίος ανέλαβε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (8.10.1973-25.11.1973) στην κυβέρνηση του Σπ. Μαρκεζίνη. Ο Παναγιώτης Σιφναίος απεβίωσε το 1979.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Χρήστος Ζαλοκώστας, Το Χρονικό της Σκλαβιάς, Αθήνα 1997
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016, σ. 197
- Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, «Οι Οργανώσεις της Αντίστασης», Χρ. Χατζηιωσήφ – Πρ. Παπαστράτης (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, τ. Γ2, Αθήνα 2007, σ. 9-68
- Πέτρος Στ. Μακρής Στάικος, “Ο Άγγλος Πρόξενος”. Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες Ελλάδα – Μέση Ανατολή 1939-1944, Αθήνα 2011
- Κώστας Γ. Μίσσιος, Ο Λεσβιακός Τύπος και οι δημιουργοί του, Αθήνα 2009
- Γεώργιος Παπαπαναγιώτου, «Οι βουλευτές του Νομού Λέσβου 1915-1964», Αιολικά Χρονικά ΙΑ΄ (2009), σ. 76-116
- Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944, τ. Α΄- Β΄, Αθήνα 1995
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
