1888-1959
Ο Γεώργιος Μπουρδάρας του Νικόλαου γεννήθηκε το 1888. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1932 με το Προοδευτικό Κόμμα υπό τον Γεώργιο Καφαντάρη που συμμετείχε στον συνασπισμό Τρίτη Κατάστασις χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1933 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ευρυτανίας με το Προοδευτικό Κόμμα. Έλαβε μέρος στο κίνημα του 1935 για το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών, αλλά αποφυλακίσθηκε μετά την απονομή χάριτος από τον βασιλιά Γεώργιο τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Μεταπολεμικά, ο Γ. Μπουρδάρας ανέλαβε γενικός διοικητής Νήσων Αρχιπελάγους (18.10.1944-3.1.1945) στην κυβέρνηση της Απελευθέρωσης υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και στη συνέχεια υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων (26.11.1945-11.3.1946) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με τον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ) ως υποψήφιος του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος. Παρέμεινε στην ΕΠΕΚ και μετά την αποχώρηση του Εμμανουήλ Τσουδερού και επανεξελέγη στις εκλογές του 1951. Ανέλαβε το Υπουργείο Συγκοινωνιών (27.10.1951-11.10.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα και στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1956 πολιτεύθηκε εξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας με τη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση (ΦΔΕ). Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1958 με το Κόμμα Φιλελευθέρων, στο οποίο είχε ενσωματωθεί προηγουμένως η ΦΔΕ, χωρίς να εκλεγεί. Ο Γεώργιος Μπουρδάρας απεβίωσε το 1959.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Α΄, Αθήνα 1977, σ. 258
- Κλεομένης Κουτσούκος, «Οι Ευρυτάνες πολιτικοί Γεώργιος Μπουρδάρας, Νικόλαος Παπαγεωργίου, Δημήτριος Τσαούσης», Η πολιτική και οι πολιτικοί των νομών Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας, Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου (Μεσολόγγι-Αγρίνιο, 5-6 Νοεμβρίου 2005), Αθήνα 2008, σ. 189-194
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
