1890-1970
Ο Δημήτρης Στρατής του Αντώνιου γεννήθηκε το 1890. Εργάστηκε ως σιδηροδρομικός και συμμετείχε στην ίδρυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών. Το 1919 εντάχθηκε και έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚ). Ηγήθηκε των απεργιών στους σιδηρόδρομους το 1921, οπότε και εστάλη στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας. Πρωταγωνίστησε επίσης στις απεργίες του 1925 με αποτέλεσμα την απόλυσή του. Το 1926 εξελέγη γενικός γραμματέας της Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος, ενώ το 1928 συμμετείχε στο Πανεργατικό Συνέδριο ως εισηγητής, προτείνοντας την ίδρυση του θεσμού των Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις γερουσιαστικές εκλογές του 1929 ο Δ. Στρατής εξελέγη ως εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ.
Στην περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ο Δ. Στρατής ανέλαβε γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Στην Κατοχή συμμετείχε ως εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος στη συγκρότηση του ΕΑΜ, διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του συνασπισμού και συγχρόνως μέλος του Εργατικού ΕΑΜ. Υπό την ιδιότητά του στην Κεντρική Επιτροπή συμμετείχε στην αντιπροσωπεία του ΕΑΜ στο Συνέδριο του Λιβάνου το 1944.
Μεταπολεμικά, ο Δ. Στρατής συμμετείχε στη συγκρότηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος – ΕΛΔ, στο οποίο εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στις εκλογές του 1946 τάχθηκε υπέρ της αποχής και δεν έλαβε μέρος. Στο 8ο Πανεργατικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το ίδιο έτος ο Δ. Στρατής εξελέγη γραμματέας της ΓΣΕΕ και συμμετείχε ως εκπρόσωπός της στο συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας το 1946. Το 1948 ίδρυσε το Κίνημα του Ελεύθερου Συνδικαλισμού.
Στις εκλογές του 1950 ο Δ. Στρατής πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Πρώην Δήμου Αθηναίων με το Σοσιαλιστικό Κόμμα – ΕΛΔ, συμμετέχοντας στη Δημοκρατική Παράταξη, χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1951 δεν έλαβε μέρος. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια του πρώην Δήμου Πειραιώς χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, συνέβαλε στη συγκρότηση του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος και τον Μάϊο του 1955 ανέλαβε πρόεδρος, εκπροσωπώντας στον συνδικαλιστικό τομέα την συνεργασία του Δημοκρατικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού (ΔΚΕΛ) με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Συγχρόνως και εν όψει της διεξαγωγής των εκλογών συμμετείχε στη συγκρότηση της Κίνησης Εθνικής Δημοκρατικής Πρωτοβουλίας με άλλα στελέχη προερχόμενα από την αντιπολίτευση με στόχο την εκλογική συνεργασία, η οποία κατέληξε στη δημιουργία του Δημοκρατικού Κέντρου, το οποίο μετεξελίχθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού. Παράλληλα, ο Δ. Στρατής ανέλαβε πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Συνδέσμου, ενός πολιτικού οργανισμού με στόχο τη διάδοση των ιδεών του ΣΚ-ΕΛΔ μετά την αυτοδιάλυση του τελευταίου. Στις εκλογές του 1956 εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού. Στις εκλογές του 1958 ο Δ. Στρατής δεν πολιτεύθηκε, ξεκίνησε όμως να συνεργάζεται με την ΕΔΑ και παρευρέθηκε ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Ένωσης στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Α΄ Συνεδρίου της ΕΔΑ το 1959. Στις εκλογές του 1961 πολιτεύθηκε στην Β΄ εκλογική περιφέρεια του Υπολοίπου Πρώην Δήμου Αθηναίων με το Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1963 εξελέγη βουλευτής πρώην Δήμου Αθηναίων με την ΕΔΑ και στις 14 Δεκεμβρίου 1963 δήλωσε ανεξάρτητος Αριστερός. Το 1964 εξελέγη στην ίδια περιφέρεια ως ανεξάρτητος υποψήφιος συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ. Ο Δ. Στρατής απεβίωσε στις 7 Αυγούστου 1970.