1887-1963
Ο Γεώργιος Εξηντάρης του Αθανάσιου γεννήθηκε στα Μάλγαρα της Ραιδεστού το 1887. Μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του μαθημάτων στην Κωνσταντινούπολη ακολούθησε νομικές σπουδές στο Παρίσι, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1913. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1915 και εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ακόλουθος. Συμμετείχε ως μέλος της γραμματείας της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι το 1919 και το επόμενο έτος παραιτήθηκε από τις διπλωματικές υπηρεσίες, καθώς πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Καλλιπόλεως με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του Νοεμβρίου 1920. Το 1922 συμμετείχε μαζί με τον Δημήτρη Λαμπράκη και τον Εμμανουήλ Τσουδερό στην έκδοση της εφημερίδας Ελεύθερον Βήμα, στο οποίο αρθρογραφούσε, και την περίοδο 1924-1925 διετέλεσε πρόεδρος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής Πληθυσμών.
Επανεξελέγη βουλευτής Καβάλας με την Ένωση Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1926 και ανέλαβε υπουργός Γεωργίας (8.2.1928-31.5.1928) στην οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη. Μετά την παραίτηση του Γεώργιου Καφαντάρη από τη θέση του υπουργού Οικονομικών το 1928 και την ίδρυση του Προοδευτικού Κόμματος (ΠΚ), ο Γ. Εξηντάρης παραιτήθηκε από τη θέση του βουλευτή την 1η Ιουνίου 1928 και προσχώρησε στο ΠΚ, ωστόσο πολιτεύθηκε στις εκλογές του ίδιου έτους ως «μεμονωμένος προοδευτικός» στην περιφέρεια Καβάλας χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε και πάλι με το ΚΦ και εξελέγη βουλευτής Ροδόπης στις εκλογές του 1932 και του 1933, οπότε και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Γενικού Διοικητή Μακεδονίας (18.1.1933-6.3.1933) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1935 απείχε, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης και πολιτεύθηκε ξανά στις εκλογές του 1936 και επανεξελέγη βουλευτής Ροδόπης με το ΚΦ.
Στην περίοδο της Κατοχής ο Γ. Εξηντάρης ανέλαβε ως εκπρόσωπος των δημοκρατικών κομμάτων τις συνομιλίες με το ΕΑΜ και την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Τον Ιούλιο του 1943 μετέβη στο Κάιρο με σκοπό να λάβει δημόσια δέσμευση από τον βασιλιά Γεώργιο ότι δεν θα επέστρεφε στην Ελλάδα πριν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το οποίο και πέτυχε. Συμμετείχε στο Συνέδριο του Λιβάνου τον Ιούνιο του 1944 ως ένας εκ των αντιπροσώπων του ΚΦ.
Μεταπολεμικά, ο Γ. Εξηντάρης πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ΚΦ στις εκλογές του 1946 χωρίς να εκλεγεί και στη συνέχεια διορίστηκε πρέσβης στη Ρώμη και υπό την ιδιότητά του αυτή συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία στο Συνέδριο Ειρήνης το 1946. Ο Γ. Εξηντάρης αποχώρησε από το ΚΦ εν όψει των εκλογών του 1950, διαφωνώντας με τον νέο αρχηγό του κόμματος Σοφοκλή Βενιζέλο και προσχώρησε στην Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου, με την οποία πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Ροδόπης στις εκλογές του 1950 και του 1951 χωρίς να εκλεγεί. Τον Οκτώβριο του 1952 ο Γ. Εξηντάρης συμμετείχε στην κίνηση των 23 πρώην Φιλελεύθερων στελεχών που προσχώρησαν με δημόσια δήλωσή τους στον Ελληνικό Συναγερμό (ΕΣ), με τον οποίο πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Αθηνών στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου, αναλαμβάνοντας υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (19.11.1952-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Παράλληλα, διορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Το 1956 ανέλαβε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Πολιτεύθηκε για τελευταία φορά στις εκλογές του 1958 με το ΚΦ στην περιφέρεια Σερρών χωρίς να εκλεγεί. Ο Γεώργιος Εξηντάρης απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου 1963.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Θεόδωρος Βελλιανίτης, «Εξηντάρης, Γεώργιος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. ΙΑ΄, Αθήνα 1929, σ. 265
- Γρηγόριος Δαφνής, Σοφοκλής Ελευθερίου Βενιζέλος, Αθήνα 1970
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί 1926-1949, Αθήνα 1999
- Πέτρος Στ. Μακρής-Στάικος, “Ο Άγγλος Πρόξενος”. Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες Ελλάδα – Μέση Ανατολή 1939-1944, Αθήνα 2011
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Β΄, Γ1-Γ2 και Ε΄, Αθήνα 1990
- Gunnar Hering, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1844-1936, μτφρ. Θόδωρος Παρασκευόπουλος, τ. Β΄, Αθήνα 2004
- Το Βήμα, 19.10.1952
- Το Βήμα, 13.10.1963
Τελευταία ενημέρωση: 2.3.2022
