1905-1996
Ο Λάμπρος Ευταξίας, γιος του πανεπιστημιακού και βουλευτή Φθιωτιδοφωκίδας Ιωάννη Ευταξία, με καταγωγή από την οικογένεια του τραπεζίτη Σταμάτη Δεκόζη-Βούρου, και ανιψιός του βουλευτή και βραχύβιου πρωθυπουργού Αθανάσιου Ευταξία, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1905. Ο Λάμπρ. Ευταξίας ακολούθησε νομικές σπουδές και πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) στην περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδoς και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1933, 1935 και 1936. Κατά την τελευταία βουλευτική του θητεία, στις 16 Απριλίου 1936, ο Λάμπρ. Ευταξίας κρατήθηκε όμηρος κατά την επίσκεψή του στον καταδικασθέντα Παναγιώτη Μαρίνο στις φυλακές Συγγρού και τραυματίστηκε κατά την προσπάθεια απελευθέρωσής του.
Μεταπολεμικά, ο Λάμπρ. Ευταξίας πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με το ΛΚ, αναλαμβάνοντας υφυπουργός Γεωργίας (18.4.1946-2.10.1946, 2.10.1946-4.11.1946) και υφυπουργός Οικονομικών (4.11.1946-24.1.1947) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, καθώς και υφυπουργός Συντονισμού (18.11.1948-20.1.1949) στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1950 με το ΛΚ, από το οποίο αποχώρησε στις 16 Νοεμβρίου 1950 μετά τη δημοσιοποίηση του οικονομικού σκανδάλου στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Συμμετείχε μαζί με άλλους αποχωρήσαντες βουλευτές στη συγκρότηση της Ανεξάρτητης Ομάδας Λαϊκών, η οποία στις 20 Ιανουαρίου 1951 ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 ο Λ. Ευταξίας εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1952 επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα και ανέλαβε υφυπουργός Οικονομικών (19.11.1952-15.12.1954) και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών (15.12.1954-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου και υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (6.10.1955-29.2.1956) στη διάδοχη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στην νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου, από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε στις 15 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, καταγγέλλοντας, μεταξύ άλλων, την πολιτική της κυβέρνησης στο Κυπριακό (μετά τη συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου). Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης και εξελέγη βουλευτής, δηλώνοντας ανεξάρτητος εντός του Κοινοβουλίου. Στις εκλογές του 1961 πολιτεύθηκε και πάλι με την ΕΡΕ και εξελέγη βουλευτής και επανεξελέγη στις εκλογές του 1963 και τελευταία φορά του 1964.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών ο Λάμπρ. Ευταξίας ανέλαβε αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού και Προγραμματισμού (8.10.1973-25.11.1973) στην κυβέρνηση του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη.
Από το 1953 έως το 1986 συνέβαλε στη δημιουργία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, το 1973 ίδρυσε το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου Ευταξία, ενώ συνέβαλε καθοριστικά και στην επέκταση του Μουσείου Μπενάκη. Ο Λάμπρος Ευταξίας απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου 1996.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- «Ευταξίας, Λάμπρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 3, Αθήνα 1985, σ. 392
- Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, “Πολιτικοί και δικτατορία της 21ης Απριλίου: μια απόπειρα απογραφής”, Πρακτικά Συνεδρίου. Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δημοκρατίας, Αθήνα 2016, σ. 243-266
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Γ΄, Αθήνα 1978
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 2, 7, Αθήνα 1992-1997
- Το Βήμα, 18.04.1936
- Το Βήμα, 16.11.1956
- Το Βήμα, 28.02.1958
- Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών και Ίδρυμα Βούρου Ευταξία:https:..athenscitymuseum.gr.history.
- Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: https://www.megaron.gr/istoria-tou-megarou-mousikis/
- Μουσείο Μπενάκη: https:..www.benaki.org.index.php?option=com_buildings&view=building&id=3&Itemid=136&lang=el
Τελευταία ενημέρωση: 2.3.2022
