1892-1971
Ο Ανδρέας Ζάκκας του Λάζαρου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1892. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στο Υπουργείο Εργασίας από το 1911 έως το 1935. Ανέλαβε υπουργός Εργασίας (8.4.1945-11.8.1945 και 11.8.1945-17.10.1945) στις κυβερνήσεις του Πέτρου Βούλγαρη και διατήρησε το χαρτοφυλάκιο και στην κυβέρνηση του αντιβασιλιά Δαμασκηνού (17.10.1945-1.11.1945). Εντάχθηκε στο Κόμμα Προοδευτικών Φιλελευθέρων, με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Αθηνών στον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ). Ανεξαρτητοποιήθηκε από την ΕΠΕΚ στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους με αφορμή τροπολογία που κατέθεσε για την επέκταση των μέτρων ειρήνευσης. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1952 με τον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Αποχώρησε από την ΕΠΕΚ τον Μάρτιο του 1953 μετά τη διαγραφή των Γεώργιου Καρτάλη, Στυλιανού Αλλαμανή και Νικόλαου Ασκούτση και συμμετείχε στη συγκρότηση του Δημοκρατικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού (ΔΚΕΛ) αποτελώντας μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Συγχρόνως, το 1955 υπέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη της οποίας ανέλαβε την προεδρία. Στις εκλογές του 1956 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το ΔΚΕΛ. Το 1958 ανέλαβε την έκδοση του περιοδικού Δρόμοι της Ειρήνης και στις εκλογές του ίδιου έτους εξελέγη ως ανεξάρτητος βουλευτής Αθηνών συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1961 με τον συνασπισμό του Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Ο Ανδρέας Ζάκκας απεβίωσε στην Αθήνα στις 27 Ιουλίου 1971.