1890-1963
Ο Λεωνίδας Καραμαούνας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1890 και σπούδασε Ιατρική. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1936 και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ).
Στην Κατοχή ο Λ. Καραμαούνας συμμετείχε στη συγκρότηση της ομάδας Αριστερών Φιλελευθέρων, η οποία εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ). Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΑ και Εθνοσύμβουλος των Αριστερών Φιλελευθέρων στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας.
Μεταπολεμικά, ο Λ. Καραμαούνας απείχε από τις εκλογές του 1946, συντασσόμενος με την απόφαση του Κόμματος Αριστερών Φιλελευθέρων. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης τον συνασπισμό της Δημοκρατικής Παράταξης (Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων) και στις 10 Μαΐου συνέπραξε με την Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών και στη συνέχεια, στις 5 Ιουλίου 1951 προσχώρησε στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε με την ΕΔΑ χωρίς να εκλεγεί, ωστόσο ανακηρύχθηκε βουλευτής Αθηνών στις 12 Δεκεμβρίου, μετά την ακύρωση της εκλογής των εξόριστων και φυλακισμένων από το Εκλογοδικείο, στη θέση του Ιωάννη Ιμβριώτη. Στις 13 Αυγούστου 1952 ο Λ. Καραμαούνας και ο Μ. Κύρκος προσχώρησαν στην Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου προκειμένου να στηρίξουν την κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα μετά την αποχώρηση δύο βουλευτών του Κόμματος Φιλελευθέρων και καταψήφισαν την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει ο Ελληνικός Συναγερμός στις 22 Αυγούστου, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση, μεταξύ άλλων, του αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα Τζων Πιούριφοϋ. Στις εκλογές του 1952 ο Λ. Καραμαούνας πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί και στις εκλογές του 1956 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος επίσης χωρίς επιτυχία. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1961 με τον συνασπισμό του Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Ο Λεωνίδας Καραμαούνας απεβίωσε το 1963.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Ιωάννης Κατιμερτζόγλου, “Ευρετήριο των προσφύγων βουλευτών 1923-1967”, στο Ν. Ανδριώτης – Ηλίας Νικολακόπουλος – Σ. Ριζάς – Χρ. Χρηστίδης, Η πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων, 1923-1967, Αθήνα 2022, σ. 327-371
- Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Ελεύθερη Ελλάδα. Η εξουσία του ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής (1943-1944), Αθήνα 2015
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
