1891-1953
Ο Λάμπρος Λαμπριανίδης του Παντελή γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του Πόντου το 1891. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, της Γενεύης και της Πετρούπολης. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη βουλευτής Δράμας με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) και επανεξελέγη το 1926 με την Ένωση Φιλελευθέρων. Εξελέγη βουλευτής Δράμας με το ΚΦ στις εκλογές του 1928, του 1932, και του 1933, ενώ απείχε από τις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Πολιτεύθηκε πάλι στις εκλογές του 1936 και επανεξελέγη με το ΚΦ.
Ο Λάμπρ. Λαμπριανίδης συμμετείχε στο συνέδριο του Λιβάνου τον Ιούνιο του 1944, έχοντας ενταχθεί στην ομάδα του Γεώργιου Παπανδρέου. Κατά την επάνοδο της εξόριστης κυβέρνησης στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο, ο Λάμπρ. Λαμπριανίδης μαζί με τον Μιλτιάδη Πορφυρογέννη, υπουργό Εργασίας, εστάλησαν στη Μακεδονία με αποστολή τη διευθέτηση των συγκρούσεων ανάμεσα στα τμήματα του ΕΛΑΣ και τις ομάδες υπό την ηγεσία του Αντών Τσαούς (Αντώνη Φωστερίδη). Στην κυβέρνηση της Απελευθερώσεως υπό τον Γ. Παπανδρέου ανέλαβε υφυπουργός Στρατιωτικών (23.10.1944-24.11.1944) και στη συνέχεια υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (24.11.1944-3.1.1945).
Μεταπολεμικά πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΔΣΚ) και εξελέγη βουλευτής Δράμας. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1950 με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου (προσωρινή εκλογική μετονομασία του ΔΣΚ) και ανέλαβε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Στρατιωτικών (4.9.1950-13.9.1950) στη βραχύβια κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Στη συνέχεια προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο εξελέγη βουλευτής Δράμας στις εκλογές του 1951. Επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα και ανέλαβε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (22.11.1952-13.12.1953) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Ο Λάμπρος Λαμπριανίδης απεβίωσε στις 13 Δεκεμβρίου 1953.