1893-1972
Ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης του Σπυρίδωνα γεννήθηκε στο Σοφικό Κορινθίας το 1893 και ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία. Κατατάχθηκε ως εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους και στη συνέχεια εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1916. Ο Κ. Μανιαδάκης έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην εκστρατεία της Ουκρανίας και στην Μικρασιατική Εκστρατεία. Αποτάχθηκε το 1923 από το στράτευμα εξαιτίας της συμμετοχής του στο κίνημα Λεοναρδόπουλου – Γαργαλίδη, μετά την αποτυχία του οποίου βοήθησε στη διαφυγή του Ιωάννη Μεταξά στο εξωτερικό. Αποκαταστάθηκε στο στράτευμα το 1928, αλλά αρνήθηκε να επιστρέψει και εργάστηκε ως το 1936 ως εργολάβος μηχανικός.
Λίγες μέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 ο Κ. Μανιαδάκης ανέλαβε υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας (14.8.1936-29.1.1941) στη δικτατορική κυβέρνηση του Ι. Μεταξά, το οποίο διατήρησε και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κοριζή (29.1.1941-20.4.1941) που σχηματίστηκε μετά τον θάνατο του Ι. Μεταξά.
Ο Κ. Μανιαδάκης παρά τις αντιδράσεις παρέμεινε υπουργός Εσωτερικών και υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας (20.4.1941-2.6.1941) στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού. Μετά από πιέσεις δημοκρατικών αξιωματικών και πολιτικών στη Μέση Ανατολή για την απομάκρυνση όλων των προσώπων της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου αποφασίστηκε να σταλεί ως έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος υπουργός (2.6.1941-1.5.1942) στη Νότια Αμερική. Κατά την παραμονή του στην Αργεντινή, σύμφωνα με πληροφορίες της ελληνικής πρεσβείας, ήταν αναμεμειγμένος ενέργειες υπέρ των δυνάμεων του Άξονα, προκαλώντας τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Παρέμεινε στην Αργεντινή έως το 1949, οπότε και μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου επέστρεψε στην Ελλάδα.
Μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, ο Κ. Μανιαδάκης σχημάτισε το κόμμα Ελληνική Αναγέννησις, με το οποίο εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Αργολιδοκορινθίας στις εκλογές του 1950, συμμετέχοντας στον συνασπισμό της Πολιτικής Ανεξάρτητης Παράταξης. Με την έναρξη των κοινοβουλευτικών διαδικασιών ο Κ. Μανιαδάκης ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ελληνικής Αναγέννησης δήλωσε συνεργασία με το Κόμμα Εθνικοφρόνων εντός του Κοινοβουλίου. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε με το Λαϊκό Κόμμα στις περιφέρειες Αθηνών και Αργολιδοκορινθίας χωρίς να εκλεγεί. Δεν συμμετείχε στις εκλογές του 1952, ενώ σε αυτές του 1956 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος υποψήφιος στην περιφέρεια Αργολιδοκορινθίας χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια, ο Κ. Μανιαδάκης προσχώρησε στο κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Κορινθίας στις εκλογές του 1958 και επανεξελέγη το 1961. Πολιτεύθηκε επίσης με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1964 ο Κ. Μανιαδάκης εξελέγη για τελευταία φορά βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ. Ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης απεβίωσε στην Αθήνα στις 28 Φεβρουαρίου 1972.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Μανιαδάκης, Κωνσταντίνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 5, Αθήνα 1986, , σ. 417
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί 1926-1949, Αθήνα 1999
- Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος. Η πορεία προς την Δημοκρατίαν 1922-1924, τ. 2, Αθήνα 1978
- Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, τ. Β΄, Αθήνα 1955
- Γιάννης Παπακονδύλης, «Ελληνική Αναγέννησις (ΕλΑ), 1949-1951», στο Ιστορικό Λεξικό Ελληνικών Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, 1844-1967, Αθήνα 2022
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Α΄, Β΄, Δ΄ και Ε΄, Αθήνα 1990
- Επίσημα Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής των Ελλήνων, 26 Απριλίου 1950
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
