1890-1967
Ο Σταύρος Νικολαΐδης του Αντώνιου γεννήθηκε στη Νικόπολη του Πόντου το 1890. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη συνέχεια δίδαξε αρχικά στον Πόντο και στη συνέχεια στην Αθήνα. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Καβάλας με την Ένωση Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1926. Εξελέγη βουλευτής Καβάλας με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του 1928, του 1932 και του 1933. Απείχε από τις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Επανεξελέγη βουλευτής Καβάλας με το ΚΦ στις εκλογές του 1936.
Μεταπολεμικά, ο Στ. Νικολαΐδης διετέλεσε υπουργός Εργασίας (7.3.1945-8.4.1945) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Στις εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής Καβάλας με το ΚΦ και διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση συνεργασίας ΚΦ και Λαϊκού Κόμματος υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη (13.9.1947-18.11.1948 και 20.1.1949-30.6.1949), ενώ διατήρησε το ίδιο χαρτοφυλάκιο και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη (30.6.1949-8.1.1950). Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη στις 14 Απριλίου 1950 με το ΚΦ (κατά την τρίτη κατανομή). Στις εκλογές του 1951 και του 1952 πολιτεύθηκε με το ΚΦ χωρίς να εκλεγεί. Ο Στ. Νικολαΐδης επανεξελέγη βουλευτής με το ΚΦ στις εκλογές του 1956. Το 1958 πολιτεύθηκε ξανά χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια, προσχώρησε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής Καβάλας στις εκλογές του 1961 και επανεξελέγη το 1963. Ο Σταύρος Νικολαΐδης απεβίωσε στις 14 Μαΐου 1967.