1894-1967
Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος του Διονύσιου γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1894. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία στη γενέτειρά του. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1926 και εξελέγη βουλευτής Αχαϊοήλιδος με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά, με το οποίο πολιτεύθηκε επίσης στις εκλογές του 1932 στην περιφέρεια Ηλείας χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1933 επανεξελέγη βουλευτής Ηλείας με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων και στις εκλογές του 1935 πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα, στο πλαίσιο του συνασπισμού της Ένωσης Βασιλοφρόνων, και σε αυτές του 1936 επίσης με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων χωρίς να εκλεγεί. Ανέλαβε υφυπουργός Συγκοινωνίας στη δικτατορική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά (12.12.1938-29.1.1941), θέση που διατήρησε και μετά τον θάνατο του τελευταίου στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κορυζή (29.1.1940-20.4.1941).
Μεταπολεμικά πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Ηλείας, συνεργαζόμενος εκλογικά με το Εθνικό Κόμμα Ελλάδος, ωστόσο κατά την ορκωμοσία του δήλωσε ανεξάρτητος. Στις εκλογές του 1950 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ηλείας με το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα και στις 20 Ιανουαρίου 1951 προσχώρησε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ηλείας με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές του 1952 και ανέλαβε υφυπουργός Κοινωνικής Προνοίας (15.12.1954-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου και υπουργός Εργασίας (6.10.1955-29.2.1956) στη διάδοχη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία πολιτεύθηκε στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου χωρίς να εκλεγεί, εξελέγη ωστόσο με την ΕΡΕ στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1958, 1961, 1963 και 1964. Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος απεβίωσε το 1967.