1887-1982
Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου του Ευάγγελου γεννήθηκε στη Μάνδρα Αττικής το 1887. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, απ’ όπου αποφοίτησε το 1907 και έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Την περίοδο του Διχασμού αποτάχθηκε ως «αντιβενιζελικός» και επανήλθε το 1920 μετά την παλινόρθωση του βασιλιά Κωνσταντίνου. Έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως κυβερνήτης των αντιτορπιλικών Ιέραξ και Λόγχη έως την άνοιξη του 1922, οπότε τέθηκε σε διαθεσιμότητα, λόγω διαφωνιών με τους στρατιωτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης. Ανακλήθηκε το 1925 και τον Μάρτιο του 1935 συμμετείχε στην καταστολή του στρατιωτικού βενιζελικού κινήματος ως αρχηγός του στόλου και ορίστηκε πρόεδρος του στρατοδικείου, που καταδίκασε τους συμμετέχοντες αξιωματικούς και τους πολιτικούς αρχηγούς ερήμην σε θάνατο. Την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ανέλαβε το 1937 αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής ανέλαβε αντιπρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου και υπουργός Ναυτικών (20.4.1941-2.5.1942) στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού. Τον Αύγουστο του 1941 συνέβαλε στη δημιουργία της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΥΠΕΠ) με την κωδική ονομασία NIPS στο Κάιρο. Διατήρησε την αρχηγία του στόλου έως το 1943, οπότε και αποστρατεύτηκε μετά την εκδήλωση του κινήματος του Μαρτίου και αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Μεταπολεμικά, ο Αλ. Σακελλαρίου επέστρεψε στην Ελλάδα και ανακλήθηκε το 1945 στην ενεργό υπηρεσία και αποστρατεύτηκε το 1946. Εν όψει των εκλογών ο Αλ. Σακελλαρίου ίδρυσε το Πανελλήνιο Εθνικό Κόμμα, το οποίο εντάχθηκε στον συνασπισμό της Ηνωμένης Παράταξης Εθνικοφρόνων και εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας στις εκλογές της 31ης Μαρτίου. Ανέλαβε υπουργός Εφοδιασμού (29.8.194-7.9.1947) στη βραχύβια κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη και υπουργός Ναυτικών (7.9.1947-18.11.1948) στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Επανεξελέγη βουλευτής με το Πανελλήνιο Εθνικό Κόμμα το 1950 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (27.10.1951-31.3.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου απεβίωσε στην Αθήνα το 1982.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- «Σακελλαρίου, Αλέξανδρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 9Α, Αθήνα 1988, σ. 162-163
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Σπυρίδων Β. Μαρκεζίνης, Σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τ. Α΄, Αθήνα 1994
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Α΄, Αθήνα 1990
- Χρήστος Τριανταφύλλου, “Πανελλήνιον Εθνικόν Κόμμα (ΠΕΚ), 1945-1951”, στο Ιστορικό Λεξικό Ελληνικών Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, 1844-1967, Αθήνα 2022
- Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944, τ. Α΄, Αθήνα 1995
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
