1885-1972
Ο Παναγιώτης Χατζηπάνος του Βασίλειου γεννήθηκε το 1885. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε στον Μεσοπόλεμο και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ευβοίας με Ανεξάρτητο Συνδυασμό Ηνωμένων Αντιβενιζελικών στις εκλογές του 1926. Πολιτεύθηκε στη συνέχεια με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων στις εκλογές του 1928 και ξανά στις εκλογές του 1935 χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ο Π. Χατζηπάνος προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο εξελέγη βουλευτής Ευβοίας το 1936. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά συμμετείχε ως εκπρόσωπος του ΛΚ στη διακομματική επιτροπή που είχε συγκροτηθεί με το Κόμμα Φιλελευθέρων με στόχο την οργάνωση διαδηλώσεων και απεργιών με αντιδικτατορικά αιτήματα.
Μεταπολεμικά, ο Π. Χατζηπάνος ανέλαβε υπουργός Παιδείας (25.10.1944-3.1.1945) στην κυβέρνηση της Απελευθερώσεως του Γεώργιου Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής Ευβοίας με το ΛΚ και ανέλαβε υπουργός Δικαιοσύνης (18.4.1946-2.10.1946 και 2.10.1946.24.1.1947) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, υπουργός Πολιτικού Συντονισμού και Τ.Τ.Τ. (27.1.1947-29.8.1947) στην επτακομματική κυβέρνηση συνεργασίας του Δημήτριου Μάξιμου και υπουργός Μεταφορών (29.8.1947-7.9.1947) στη βραχύβια κυβέρνηση του Κ. Τσαλδάρη. Στις κυβερνήσεις συνεργασίας Κόμματος Φιλελευθέρων και ΛΚ υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη, ο Π. Χατζηπάνος ανέλαβε ξανά υπουργός Μεταφορών (7.9.1947-7.5.1948), έπειτα υπουργός Εσωτερικών (18.11.1948.20.1.1949) και ξανά υπουργός Μεταφορών (20.1.1949-14.4.1949 και 14.4.1949.30.6.1949), χαρτοφυλάκιο που διατήρησε και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη (30.6.1949-6.1.1950), που συγκροτήθηκε μετά τον θάνατο του Θεμ. Σοφούλη. Επανεξελέγη βουλευτής με το ΛΚ στις εκλογές του 1950, ωστόσο στις 20 Ιουλίου του ίδιου έτους παραπέμφθηκε με απόφαση της Βουλής στο ειδικό δικαστήριο για την ανάθεση μεταφοράς καυσίμων την περίοδο της υπουργίας του. Στις 6 Νοεμβρίου 1950 ανεξαρτητοποιήθηκε από το ΛΚ. Στις 15 Φεβρουαρίου 1951 ο Π. Χατζηπάνος καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο μηνών με τριετή αναστολή για απιστία προς το δημόσιο χωρίς ο ίδιος να έχει οικονομικό όφελος. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους πολιτεύθηκε και πάλι με το ΛΚ χωρίς να εκλεγεί και πολιτεύθηκε, τελευταία φορά, με το ίδιο κόμμα το 1958 χωρίς επιτυχία. Ο Παναγιώτης Χατζηπάνος απεβίωσε στις 8 Ιανουαρίου 1972.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, τ. Β΄, Αθήνα 1955
- Επίσημα Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής, Α΄ Περίοδος, Α΄ Σύνοδος (28 Ιουνίου-28 Ιουλίου 1950), τ. Β΄, Αθήνα 1950
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Α΄, Αθήνα 1977
- Ελευθερία, 20.7.1950
- Ελευθερία, 16.2.1951
- Τα Νέα, 10.1.1972
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
