1905-1993
Ο Ιάκωβος Διαμαντόπουλος του Γεώργιου γεννήθηκε το 1905 και σπούδασε Ιατρική. Πολιτεύθηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1946 στο υπόλοιπο Αττικής με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί και το 1950 πολιτεύθηκε με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) επίσης χωρίς επιτυχία. Εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας στις εκλογές του 1951 με το ΚΦ και πολιτεύθηκε το 1952 με το ίδιο κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος ακολούθησε τον Σοφοκλή Βενιζέλο κατά την αποχώρησή του από το ΚΦ και προσχώρησε στη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση, με την οποία αναδείχθηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας στις εκλογές του 1956. Τον Απρίλιο του 1957 η Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση συγχωνεύτηκε με το ΚΦ, με το οποίο ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αττικοβοιωτίας στις εκλογές του 1958 χωρίς να εκλεγεί.
Στη συνέχεια, ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος συμμετείχε στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου, με την οποία επανεξελέγη βουλευτής Αττικής στις εκλογές του 1961, του 1963 και του 1964. Στις 3 Ιουνίου 1965 διαγράφηκε από την Ένωση Κέντρου και προσχώρησε στις 13 Ιουλίου του ίδιου έτους στο Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο. Ένα μήνα αργότερα, στις 16 Αυγούστου, ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος προχώρησε στην επανασύσταση και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης (η οποία είχε πάψει να υφίσταται από το 1957) και ανέλαβε αρχικά υπουργός Υγιεινής (16.7.1965-20.7.1965) και στη συνέχεια υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (20.7.1965-20.8.1965) στην κυβέρνηση του Γεώργιου Αθανασιάδη-Νόβα. Τέλος, ανέλαβε καθήκοντα υπουργού άνευ Χαρτοφυλακίου (5.10.1965-16.11.1965) στην κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου. Στις 25 Μαΐου 1966 ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος ανακοίνωσε τη συνεργασία της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης με το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο, η οποία διήρκησε έως 14 Ιουνίου 1966.
Την περίοδο της δικτατορίας, ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1967 και εκτοπίστηκε για δύο χρόνια στην Απείρανθο της Νάξου και συνελήφθη εκ νέου στις 21 Απριλίου 1972 κατά τη διάρκεια αντιδικτατορικής εκδήλωσης στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Ιάκ. Διαμαντόπουλος πολιτεύθηκε ως επικεφαλής με τη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και με την Εθνική Παράταξη υπό τον Στέφ. Στεφανόπουλο στις εκλογές του 1977 χωρίς να εκλεγεί. Ο Ιάκωβος Διαμαντόπουλος απεβίωσε στις 21 Μαΐου 1993.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Σταύρος Παπασταυρόπουλος, «Ιάκωβος Διαμαντόπουλος, ο ιατρός, ο πολιτικός, ο άνθρωπος», Πρακτικά Θ΄ Επιστημονικής Συνάντησης της Εταιρείας Μελετών Νοτιοανατολικής Αττικής (Λαύριο Αττικής, 13-16 Απριλίου 2000), Καλύβια Θορικού 2008
- Άγγελος Σακκέτος, Πρόσωπο με πρόσωπο: ο αντιδικτατορικός αγώνας του Ιάκωβου Γ. Διαμαντόπουλου μέσα από το προσωπικό του αρχείο, Αθήνα 1992
- Τα Νέα, 26.5.1993
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
