1882-1959
Ο Λεωνίδας Ιασωνίδης του Ιωάννη γεννήθηκε στην Πουλαντζάκη (Ορντού) της Τουρκίας το 1882 με καταγωγή από οικογένεια του Πατριαρχείου. Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Τραπεζούντα, σπούδασε Νομική στην Κωνσταντινούπολη και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Λ. Ιασωνίδης εγκατέλειψε τη Γαλλία με κατεύθυνση το Ροστόφ της Ρωσίας προκειμένου να συνεισφέρει στην μετακίνηση των ποντιακών πληθυσμών του Καυκάσου, οι οποίοι επιχειρούσαν να εγκατασταθούν στις ρωσικές ακτές για να αποφύγουν τις τουρκικές βιαιότητες. Στο Ροστόφ ίδρυσε την Ευξεινοπόντειο Ένωση το 1917, ενώ τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στη δημιουργία της Κεντρικής Ενώσεως των Ποντίων στο Αικατερινοντάρ, της οποίας αναδείχθηκε το 1918 γενικός γραμματέας. Ο Λ. Ιασωνίδης αναδείχθηκε σύντομα σε ισχυρή προσωπικότητα ανάμεσα στις κοινότητες του Καυκάσου και διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Φιλελευθέρων στο Κουμπάν. Εξελέγη μέλος της Εθνοσυνέλευση των Ποντίων στο Βατούμ το 1919 και ανέλαβε πρόεδρος της τον επόμενο χρόνο με σκοπό την αποκατάσταση του Πόντου και τη δημιουργία ανεξάρτητης-αυτόνομης Δημοκρατίας.
Το 1920 ο Λ. Ιασωνίδης κατέφθασε στην Αθήνα. Εντάχθηκε στο Κόμμα Φιλελευθέρων και προώθησε το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Πόντου στο εξωτερικό με αποτέλεσμα την καταδίκη του σε θάνατο από το δικαστήριο της Αμάσειας το 1921. Μετά την ήττα των ελληνικών δυνάμεων στη Μικρασιατική Εκστρατεία, ο Λ. Ιασωνίδης κατέφθασε ως πρόσφυγας στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, αναλαμβάνοντας γρήγορα την εκπροσώπηση του προσφυγικού πληθυσμού, ενώ διορίστηκε και επιθεωρητής προσφύγων Μακεδονίας-Θράκης. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του 1923. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1926 στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με την Ένωση Φιλελευθέρων. Αντίστοιχα εξελέγη βουλευτής με το ΚΦ στις εκλογές του 1928 και ανέλαβε υπουργός Πρόνοιας (22.12.1930-26.5.1932) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στις γερουσιαστικές εκλογές του 1932 ο Λ. Ιασωνίδης εξελέγη γερουσιαστής Θεσσαλονίκης με το ΚΦ. Μετά την αποτυχία του στρατιωτικού κινήματος του 1935 φυλακίστηκε. Απείχε από τις εκλογές του ίδιου έτους, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές 1936. Με την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου έφυγε στο εξωτερικό και εγκαταστάθηκε το 1939 στην Αγγλία.
Ο Λ. Ιασωνίδης επέστρεψε στην Ελλάδα μεταπολεμικά. Παρέμεινε στέλεχος του ΚΦ και ανέλαβε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (22.11.1945-4.4.1946) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Στις εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το ΚΦ, με το οποίο επανεξελέγη το 1950 και το 1951 και ανέλαβε υπουργός Γενικής Διοίκησης Βορείου Ελλάδος στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα (15.4.1950-21.8.1950) και στις βραχύβιες κυβερνήσεις του Σοφοκλή Βενιζέλου (21.8.1950-13.9.1950, 13.9.1950-3.11.1950 και 3.11.1950-30.7.1951). Ο Λεωνίδας Ιασωνίδης απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1959.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Λεωνίδας Ιασονίδης, «Η εγκατάσταση των προσφύγων (1924)», Νίκος Ανδριώτης (εισαγωγή-ιστορικός σχολιασμός), Τετράδια Κοινοβουλευτικού Λόγου ΙΙΙ, Τετράδιο 5, Αθήνα 2015
- Ιωάννης Κατιμερτζόγλου, “Ευρετήριο των προσφύγων βουλευτών 1923-1967”, στο Ν. Ανδριώτης – Ηλίας Νικολακόπουλος – Σ. Ριζάς – Χρ. Χρηστίδης, Η πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων, 1923-1967, Αθήνα 2022, σ. 327-371
- Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης, «Απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στον Λεωνίδα Ιασονίδη»: https://www.efxinos.gr/article.asp?code=1
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
