1895-1949
Ο Αναστάσιος Νταλίπης, γιος του οπλαρχηγού Δημήτριου Κεχαγιά ή Νταλίπη, γεννήθηκε στο Γάβρο της Καστοριάς το 1895. Έλαβε μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς Πολέμους ως εθελοντής. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία φοιτώντας στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1917 και αποστρατεύθηκε το 1923.
Ο Αν. Νταλίπης πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Φλωρίνης με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) στις εκλογές του 1932. Επανεξελέγη βουλευτής Καστοριάς με το ΛΚ το 1933. Το 1935 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Φλωρίνης επίσης με το ΛΚ χωρίς να εκλεγεί. Παράλληλα ο Αν. Νταλίπης ανέπτυξε δράση ως ηγετικό στέλεχος της εθνικιστικής οργάνωσης Εθνικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΕΕ) και επανεξελέγη βουλευτής με το ΛΚ στις εκλογές του 1936. Την περίοδο του ελληνοϊταλικού πολέμου ο Αν. Νταλίπης ανακλήθηκε στο στράτευμα, πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και στη μάχη της Κρήτης και στη συνέχεια διέφυγε στη Μέση Ανατολή.
Μεταπολεμικά, ο Αν. Νταλίπης εξελέγη βουλευτής Φλωρίνης με το ΛΚ στις εκλογές του 1946 και ανέλαβε υφυπουργός Γενικής Διοίκησης Δυτικής Μακεδονίας στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη (8.5.1946-2.10.1946, 2.10.1946-24.1.1947) και στην επτακομματική κυβέρνηση συνεργασίας του Δημήτριου Μάξιμου (27.1.1947-17.2.1947). Δεν ολοκλήρωσε την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 15 Ιουλίου 1949.