January 2021 – Page 25 – Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών, 1946-1956

Monthly Archives: January 2021

Jan
14
2021
Μακρής Δημήτριος

1910-1981

Ο Δημήτριος Μακρής του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στο Μοναστήρι (Μπίτολα) το 1910. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε από το 1933 τη δικηγορία στη Θεσσαλονίκη. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1956 και εξελέγη βουλευτής Καστοριάς-Φλωρίνης με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών (29.2.1956-5.3.1958) στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επανεξελέγη βουλευτής Φλωρίνης με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1958 και παρέμεινε υπουργός Εσωτερικών (17.5.1958-20.9.1961) στη νέα κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Στις εκλογές του 1961 εξελέγη επίσης με την ΕΡΕ και ανέλαβε υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως (4.11.1961-19.6.1963) στη νέα κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Επανεξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963 και του 1964.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Δημ. Μακρής πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και εξελέγη βουλευτής Φλωρίνης με τη Νέα Δημοκρατία. Ο Δημήτριος Μακρής απεβίωσε το 1981.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, «Πολιτικοί και δικτατορία της 21ης Απριλίου: μια απόπειρα απογραφής», Πρακτικά Συνεδρίου. Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δημοκρατίας, Αθήνα 2016, σ. 243-266
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 1-5, Αθήνα 1992-1995
- Τα Νέα, 11.3.1981
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μαλαχίας Ιωάννης

1880-1958

επιστρέφοντας στην Ικαρία, οργάνωσε και τέθηκε επικεφαλής στρατιωτικού κινήματος ενάντια στις τουρκικές αρχές, επιτυγχάνοντας την εκδίωξή τους. Στην Ελεύθερη Πολιτεία της Ικαρίας που δημιουργήθηκε στις 17 Ιουλίου 1912, ο Ιω. Μαλαχίας συμμετείχε στη Διοικητική Επιτροπή και διετέλεσε πρόεδρός της μέχρι την ένωση του νησιού με την Ελλάδα το 1913.

Ο Ιω. Μαλαχίας πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη βουλευτής Σάμου. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1936 στην περιφέρεια Σάμου με το ΚΦ χωρίς να εκλεγεί.

Την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μετά την απελευθέρωση του νησιού από τους Ιταλούς, ο Ιω. Μαλαχίας διορίστηκε από τον απεσταλμένο της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης Εμμανουήλ Σοφούλη, Έπαρχος Ικαρίας και Κορσεών στις 30 Οκτωβρίου 1943.

Μεταπολεμικά, ο Ιω. Μαλαχίας πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 με το ΚΦ χωρίς να εκλεγεί, ανακηρύχθηκε ωστόσο βουλευτής Σάμου στις 8 Ιουνίου 1948, ως πρώτος επιλαχών, στη θέση του αποβιώσαντος Εμμ. Σοφούλη. Πολιτεύθηκε, τελευταία φορά, το 1951 με τον Ελληνικό Συναγερμό χωρίς να εκλεγεί. Ο Ιωάννης Μαλαχίας απεβίωσε το 1958.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Σπύρος Λουκάτος, «Η Ελευθέρα Πολιτεία της Ικαρίας, 17-18/30-31 Ιουλίου – 4/17 Νοεμβρίου 1912», Δελτίο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τ. 31, Αθήνα 1988, σ. 101-142
- Χαράλαμπος Γ. Παμφίλης, Ιστορία της νήσου Ικαρίας, Αθήναι 1980
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Γ1, Αθήνα 1990
- Anthony J. Papalas, Rebels and Radicals. Icaria 1600–2000, Wauconda IL 2005
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μαλαμίδας Ευστάθιος

1890-1966

Ο Ευστάθιος Μαλαμίδας του Γεώργιου γεννήθηκε στη Λαμία το 1890. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και το Παρίσι. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη βουλευτής Δομοκού με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ). Στις εκλογές του 1926 εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με την Ένωση Φιλελευθέρων και στις εκλογές του 1928 επανεξελέγη βουλευτής Δομοκού με το ΚΦ, με το οποίο πολιτεύθηκε επίσης στις εκλογές του 1932 και του 1933 χωρίς να εκλεγεί. Απείχε από τις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της αποχής της βενιζελικής παράταξης, και πολιτεύθηκε πάλι στις εκλογές του 1936 με το ΚΦ χωρίς επιτυχία.

Μεταπολεμικά, ο Ευστ. Μαλαμίδας ανέλαβε υπουργός Υγιεινής (26.11.1945-4.4.1946) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με το ΚΦ και ανέλαβε υπουργός Δημοσίων Έργων (18.11.1948-20.1.1949) στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Θεμ. Σοφούλη. Επανεξελέγη βουλευτής με το ΚΦ στις εκλογές του 1950 και τους 1951 και ανέλαβε διαδοχικά υπουργός Γεωργίας (24.3.1950-15.4.1950), υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Ναυτικών (4.9.1950-13.9.1950) και υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (1.2.1951-27.10.1951) στις βραχύβιες κυβερνήσεις του Σοφοκλή Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Φθιώτιδος με το ΚΦ στον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-ΚΦ χωρίς να εκλεγεί. Στις αναπληρωματικές εκλογές της 14ης Μαρτίου 1954, που διενεργήθηκαν στην περιφέρεια μετά τον θάνατο του βουλευτή Ιωάννη Μακρόπουλου, ο Ευστ. Μαλαμίδας πολιτεύθηκε εκ νέου με το ΚΦ, έχοντας και την υποστήριξη της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά επίσης δεν εξελέγη. Στη συνέχεια προσχώρησε στην Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση (ΦΔΕ), με την οποία πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1956 και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος. Επανήλθε το 1957 (μετά την ενσωμάτωση της ΦΔΕ), στο ΚΦ με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1958 χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1961 και εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδος με την Ένωση Κέντρου, με την οποία πολιτεύθηκε επίσης, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Ο Ευστάθιος Μαλαμίδας απεβίωσε στις 22 Ιουλίου 1966.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Το Βήμα, 7.3.1954 και 14.3.1954
- Το Βήμα, 23.7.1966
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μακρόπουλος Ιωάννης

1883-1954

Ο Ιωάννης Μακρόπουλος του Γρηγόριου γεννήθηκε στη Λαμία το 1883. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στην Αθήνα. Πολιτεύθηκε στις δημοτικές εκλογές του 1925 και εξελέγη δήμαρχος Λαμίας, παραμένοντας έως τη λήξη της θητείας του το 1929. Στη συνέχεια πολιτεύθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 1932 και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ). Επανεξελέγη με το ΛΚ στις εκλογές του 1933 και ανέλαβε υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως (10.3.1933-21.3.1934) και στη συνέχεια υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων (21.3.1934-18.2.1935) στην κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη.

Μεταπολεμικά, ο Ιω. Μακρόπουλος ανέλαβε υπουργός Γεωργίας (6.1.1945-8.4.1945) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1952 και εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδος με τον Ελληνικό Συναγερμό και αναδείχθηκε πρόεδρος της Βουλής (15.12.1952-11.6.1953). Ο Ιωάννης Μακρόπουλος δεν ολοκλήρωσε την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου 1954.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Δημήτριος Θ. Νάτσιος, Δικηγόροι και Δικηγορικός Σύλλογος Λαμίας (1833-2003), Λαμία 2004
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μαλλιάκας Νικόλαος

1903-1984

Ο Νικόλαος Μαλλιάκας του Γεώργιου γεννήθηκε το 1903 στην Πέτρα της Λέσβου και ακολούθησε νομικές σπουδές. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Λέσβου με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΔΣΚ). Στις εκλογές του 1950 και του 1951 πολιτεύθηκε στη Λέσβο με το Κόμμα Γ. Παπανδρέου (προσωρινή εκλογική μετονομασία του ΔΣΚ) χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Λέσβου με τον Ελληνικό Συναγερμό, από τον οποίο αποχώρησε την 1η Ιουλίου 1953 και προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) μετά την ανάληψη της συναρχηγίας του κόμματος από τον Γεώργιο Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1956 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Λέσβου με το ΚΦ, με το οποίο πολιτεύθηκε επίσης στις εκλογές του 1958 χωρίς να εκλεγεί. Το καλοκαίρι του 1961 συμμετείχε στις διεργασίες συγκρότησης της Ένωσης Κέντρου, με την οποία πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Λέσβου στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου. Επανεξελέγη βουλευτής με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1963 και του 1964 και ανέλαβε υφυπουργός Γεωργίας (19.2.1964-15.7.1965) στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Ο Νικόλαος Μαλλιάκας απεβίωσε στις 31 Ιουλίου 1984.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Β΄, Αθήνα 1978
- Γεώργιος Παπαπαναγιώτου, «Οι βουλευτές του Νομού Λέσβου 1915-1964», Αιολικά Χρονικά ΙΑ΄ (2009), σ. 76-116
- Τα Νέα, 1.8.1984
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μανέντης Διονύσιος

1903-1975

Ο Διονύσιος Μανέντης του Γεράσιμου γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1903. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα, εξέδωσε το 1928 στην Αθήνα την Εφημερίδα των Κεφαλλήνων. Το 1932 εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη όπου εργάστηκε ως γιατρός και ίδρυσε την κλινική «Καλός Σαμαρείτης». Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 στην περιφέρεια Κοζάνης με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής Κοζάνης με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1951. Τον Ιανουάριο του 1956 ο Διον. Μανέντης προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Κοζάνης στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου και ανέλαβε υφυπουργός Γεωργίας (29.2.1956-5.3.1958) στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επανεξελέγη βουλευτής με το ίδιο κόμμα το 1958 και το 1961, και ανέλαβε υπουργός Βορείου Ελλάδος (4.11.1961-19.6.1963) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Επανεξελέγη με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963 και του 1964.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Διον. Μανέντης προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, με την οποία εξελέγη βουλευτής Κοζάνης στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974. Δεν ολοκλήρωσε όμως την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 30 Ιανουαρίου 1975.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Άγγελος Κ. Μεταξάς, «Διονύσιος Μανέντης», Η Κεφαλονίτη Πρόοδος, τχ. 37-38 (1975), σ. 35-37
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, Αθήνα, τ. 1 (1992), 5 (1995)
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μαλινδρέτος Νικόλαος

1881-

Ο Νικόλαος Μαλινδρέτος του Σπυρίδωνα γεννήθηκε το 1881. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 στην περιφέρεια Δράμας με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1935 πολιτεύθηκε στην ίδια περιφέρεια με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων χωρίς επιτυχία, και στις εκλογές του 1936 πολιτεύθηκε και πάλι με το ΛΚ, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Δράμας.

Μεταπολεμικά, ο Ν. Μαλινδρέτος εξελέγη βουλευτής Δράμας με το ΛΚ στις εκλογές του 1946.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μακρόπουλος Στέφανος

1903-1963

Ο Στέφανος Μακρόπουλος του Γρηγόριου, αδελφός του βουλευτή Ιωάννη Μακρόπουλου, γεννήθηκε στη Λαμία το 1903. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα. Πολιτεύθηκε με τον Ελληνικό Συναγερμό στις αναπληρωματικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 14 Μαρτίου 1954 και αναδείχθηκε βουλευτής Φθιώτιδος στη θέση του αποβιώσαντος αδελφού του Ιωάννη Μακρόπουλου. Τον Ιανουάριο του 1956, ο Στ. Μακρόπουλος προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδος στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου. Επανεξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1958 και του 1961. Ο Στέφανος Μακρόπουλος απεβίωσε το 1963.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημήτριος Θ. Νάτσιος, Δικηγόροι και Δικηγορικός Σύλλογος Λαμίας (1833-2003), Λαμία 2004
- Το Βήμα, 14.3.1954
- Το Βήμα, 16.3.1954
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Μανουηλίδης Φίλιππος

1884-1968

Ο Φίλιππος Μανουηλίδης του Αθανάσιου γεννήθηκε στη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης το 1884 και ασχολήθηκε με επιχειρήσεις. Ο Φ. Μανουηλίδης εισήλθε στην πολιτική με την απελευθέρωση της Θράκης το 1920 και εντάχθηκε στο Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ). Πολιτεύθηκε στις εκλογές του ίδιου έτους και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ραιδεστού με το ΚΦ και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Επανεξελέγη βουλευτής Έβρου με το ΚΦ στις εκλογές του 1923 και ανέλαβε υπουργός Υγιεινής, Προνοίας και Δημοσίας Αντιλήψεως (4.7.1925-17.10.1925), στην κυβέρνηση του Θεόδωρου Πάγκαλου, στην οποία παρέμεινε και μετά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, στις 29 Σεπτεμβρίου, και την επιβολή δικτατορίας. Στις εκλογές του 1926 δεν πολιτεύθηκε. Ο Φ. Μανουηλίδης εξελέγη ξανά βουλευτής Έβρου με το ΚΦ στις εκλογές του 1928. Το 1932 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος υποψήφιος χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ο Φ. Μανουηλίδης εξελέγη γερουσιαστής κατά την α΄ ανανέωση της Γερουσίας, στις εκλογές του 1932, με το ΚΦ. Το 1933 διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος της Ενώσεως Βιομηχανιών Ηλεκτρισμού. Μετά την αποτυχία του βενιζελικού στρατιωτικού κινήματος τον Μάρτιο του 1935 και τη διάλυση της Γερουσίας ο Φ. Μανουηλίδης αποχώρησε από το ΚΦ και εντάχθηκε στον αρχικό πυρήνα στελεχών που συγκρότησαν το Δημοκρατικό Κόμμα με τον Γεώργιο Παπανδρέου, με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1936 συμμετέχοντας στον Δημοκρατικό Συνασπισμό χωρίς να εκλεγεί. Στην Κατοχή ο Φ. Μανουηλίδης παρέμεινε στην Αθήνα και διετέλεσε αντιπρόσωπος της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.

Τις παραμονές της Απελευθέρωσης ο Φ. Μανουηλίδης ορίστηκε πολιτικός εκπρόσωπος του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου μαζί με τον Λουκή Ακρίτα, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε και υπουργός Εσωτερικών (23.10.1944-3.1.1945) στην κυβέρνηση της Απελευθέρωσης υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Στις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής Έβρου με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΔΣΚ) και ανέλαβε υπουργός Πρόνοιας (27.1.1947-17.2.1947) στην επταμελή κυβέρνηση του Δημητρίου Μάξιμου. Επανεξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου (προσωρινή εκλογική μετονομασία του ΔΣΚ) το 1950 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (15.4.1950-21.8.1950) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Πολιτεύθηκε ξανά το 1951 χωρίς επιτυχία. Εν όψει των εκλογών του 1952 ο Φ. Μανουηλίδης διαφώνησε με τη συνεργασία του Γ. Παπανδρέου με τον Ελληνικό Συναγερμό και αποχώρησε από το κόμμα. Στις εκλογές του ίδιου έτους πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της ένωσης κομμάτων ΕΠΕΚ – Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Ο Φίλιππος Μανουηλίδης απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου 1968.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Σταμάτης Γεωργούλης, «Η κοινοβουλευτική παράδοση της Θράκης (1920-2017)», Θρακικά Χρονικά, τ. 14 (2004)
- Χρήστος Ζαλοκώστας, Το Χρονικό της Σκλαβιάς, Αθήνα 1997
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί 1950-1974, Αθήνα 2016
- Πέτρος Στ. Μακρής-Στάικος, «Ο Άγγλος Πρόξενος». Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, Αθήνα 2011
- Θεμιστοκλής Τσάτσος, Αι παραμοναί της Απελευθερώσεως, Αθήνα 1949
- Θεμιστοκλής Τσάτσος, Ο Δεκέμβριος 1944, Αθήνα 1945
- Έθνος, 28.10.1968
```
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Μαντούβαλος Δρακούλης

1889-1977

Ο Δρακούλης Μαντούβαλος του Ηλία γεννήθηκε το 1889 και σπούδασε Ιατρική. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Πειραιώς με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο πολιτεύθηκε στην ίδια περιφέρεια στις εκλογές του 1933 χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων με το ΛΚ στις εκλογές του 1935 και επανεξελέγη το 1936.

Μεταπολεμικά, ο Δρακ. Μαντούβαλος εξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων στις εκλογές του 1946 με το ΛΚ, με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και του 1951 χωρίς να εκλεγεί. Ο Δρακούλης Μαντούβαλος απεβίωσε τον Αύγουστο του 1977.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Μακεδονία, 4.8.1977
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->