1872-1957
Ο Νικόλαος Βλιάμος του Γεώργιου, απόγονος οικογένειας αγωνιστών του 1821, γεννήθηκε στο Νέο Καρλόβασι της Σάμου το 1872. Ακολούθησε νομικές σπουδές και ανακηρύχθηκε διδάκτορας Νομικής. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του εργάστηκε στο γραφείο του δικηγόρου και πολιτικού Νικόλαου Δημητρακόπουλου. Το 1904 κλήθηκε στη Σάμο από τον αδερφό του, Εμμανουήλ Βλιάμο, προκειμένου να αναλάβει ηγετικά καθήκοντα στο τοπικό Πατριωτικό Κόμμα. Το ίδιο έτος εξελέγη βουλευτής στην τοπική Βουλή και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού στη Σαμιακή Πολιτεία. Εξελέγη κατ’ επανάληψη βουλευτής την περίοδο της Ηγεμονίας της Σάμου, ενώ έλαβε και μέρος στο κίνημα κατά των Τούρκων κατά την ηγεμονία του Κοπάση.
Ο Νικ. Βλιάμος εξελέγη πρώτη φορά στο ελληνικό Κοινοβούλιο ως βουλευτής Κυκλάδων στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915 και συμμετείχε στον βασικό πυρήνα συγκρότησης του Λαϊκού Κόμματος (ΛΚ). Επανεξελέγη βουλευτής Σάμου με την Ηνωμένη Αντιπολίτευση στις εκλογές του 1920 και εξελέγη Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής (23.12.1920-15.9.1922). Μετά το στρατιωτικό κίνημα του Νικόλαου Πλαστήρα και του Στυλιανού Γονατά το 1922, ο Νικ. Βλιάμος προσχώρησε στο νεοσύστατο Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιω. Μεταξά, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Σάμου το 1926. Πολιτεύθηκε το 1928 με το ίδιο κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια ο Νικ. Βλιάμος προσχώρησε στο ΛΚ, με το οποίο εξελέγη βουλευτής στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1932, 1933 και 1935. Το 1936 εξελέγη βουλευτής Σάμου με τον συνασπισμό της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ενώσεως.
Μεταπολεμικά, ο Νικ. Βλιάμος εξελέγη βουλευτής Σάμου με το ΛΚ στις εκλογές του 1946. Το 1950 και το 1951 πολιτεύθηκε επίσης με το ΛΚ χωρίς να εκλεγεί και αποσύρθηκε έκτοτε από την πολιτική. Ο Νικόλαος Βλιάμος απεβίωσε στις 26 Οκτωβρίου 1957.