1922-1982
Ο Αθανάσιος Γκελεστάθης του Αναστάσιου γεννήθηκε στη Δεσφίνα Φωκίδας το 1922 και σπούδασε Ιατρική. Πολιτεύθηκε μεταπολεμικά, στις εκλογές του 1950, ως μεμονωμένος υποψήφιος στην περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδος χωρίς να εκλεγεί. Eξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές του 1951 και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα το 1952. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του ίδιου έτους. Τον Φεβρουάριο του 1958 συμμετείχε στην κίνηση βουλευτών της ΕΡΕ, οι οποίοι διαφώνησαν με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής που εισηγήθηκε o Κων. Καραμανλής και απέσυραν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα τη διαγραφή τους από το κόμμα στις 2 Μαρτίου 1958. Στις εκλογές του 1958 ο Αθ. Γκελεστάθης πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Φωκίδος με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης χωρίς να εκλεγεί.
Στις εκλογές του 1961, ο Αθ. Γκελεστάθης πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με την Ένωση Κέντρου. Διαφώνησε ωστόσο με την απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας για αποχή από τη Βουλή κατά την ανάγνωση του βασιλικού λόγου, στο πλαίσιο του «Ανένδοτου Αγώνα» που κήρυξε ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά τις εκλογές, με αποτέλεσμα τη διαγραφή του από το κόμμα και την ανεξαρτητοποίησή του στις 4 Δεκεμβρίου 1961. Στις 19 Μαρτίου 1962 ο Αθ. Γκελεστάθης επέστρεψε στην ΕΡΕ, με την οποία πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1964.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Αθ. Γκελεστάθης εξελέγη βουλευτής Φθιωτοφωκίδος με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και ανέλαβε υφυπουργός Εσωτερικών (10.9.1976-21.10.1977) στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επανεξελέγη με τη ΝΔ τελευταία φορά στις εκλογές του 1977 και αναδείχθηκε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του κόμματος στο πρώτο συνέδριο στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής στις 5-7 Μαΐου 1979. Ο Αθανάσιος Γκελεστάθης απεβίωσε το 1982.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Δ΄, Αθήνα 1986
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 3, 5, 8, Αθήνα 1994, 1995, 1996
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
- Το Βήμα, 4.3.1958
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
