1897-1976
Ο Νικόλαος Έξαρχος, γιος του βουλευτή (1915) Αχιλλέα Έξαρχου, γεννήθηκε στο Αρδάνι Τρικάλων. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα. Πολιτεύθηκε στη γενέτειρά του στις εκλογές του 1933 με την Ηνωμένη Αντιπολίτευση χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Τρικάλων με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) στις εκλογές του 1935.
Μεταπολεμικά, ο Ν. Έξαρχος εξελέγη βουλευτής Τρικάλων με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΔΣΚ) στις εκλογές του 1946 και επανεξελέγη στις εκλογές του 1950 με το κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου (προσωρινή εκλογική μετονομασία του ΔΣΚ), και ανέλαβε υπουργός Μεταφορών (28.8.1950-28.1.1951) στις βραχύβιες κυβερνήσεις του Σοφοκλή Βενιζέλου. Πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα και στις εκλογές του 1951 χωρίς να εκλεγεί, και στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Τρικάλων με τον Ελληνικό Συναγερμό. Ακολούθησε τον Γ. Παπανδρέου στο Κόμμα Φιλελευθέρων, στο οποίο προσχώρησε στις 8 Ιουλίου 1953 και εξελέγη βουλευτής Καρδίτσας-Τρικάλων στις εκλογές του 1956 και Τρικάλων το 1958. Ο Ν. Έξαρχος συμμετείχε στη συγκρότηση του Δημοκρατικού Κέντρου-Αγροτική Φιλελευθέρα Ένωση υπό τον Γ. Παπανδρέου, στο οποίο προσχώρησε στις 13 Φεβρουαρίου 1961, και στη συνέχεια στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου. Εξελέγη βουλευτής Τρικάλων με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1961 και του 1963 και ανέλαβε υπουργός Βορείου Ελλάδος (8.11.1963-31.12.1963) στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1964 ο Ν. Έξαρχος πολιτεύθηκε για τελευταία φορά και επανεξελέγη βουλευτής στην ίδια περιφέρεια με την Ένωση Κέντρου, ενώ ανέλαβε υφυπουργός Εσωτερικών (19.2.1964-16.10.1964) και υπουργός Κοινωνικής Προνοίας (16.10.1964-6.1.1965) στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Ο Νικόλαος Έξαρχος απεβίωσε το 1976.