1897-1979
Ο Ιωάννης (Γιάννης) Ιμβριώτης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στις Κυδωνίες [Αϊβαλί] της Μικράς Ασίας το 1897 και εγκαταστάθηκαν με την οικογένειά του στην Αθήνα λίγο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και ειδικεύτηκε στην ψυχολογία, συμμετέχοντας στην πρώτη γενιά των Ελλήνων διανοούμενων μαρξιστών.
Ο Γ. Ιμβριώτης διορίστηκε το 1916 βιβλιοφύλακας στην υπηρεσία της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Αθήνα και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 1931. Το 1932 εξελέγη υφηγητής του μαθήματος της Ψυχολογίας και αναδείχθηκε τακτικός καθηγητής το 1937 στην έδρα Συστηματικής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στην Κατοχή, ο Γ. Ιμβριώτης προσχώρησε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) αμέσως μετά την ίδρυσή του, συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.
Μεταπολεμικά, απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο το 1947 εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων και εκτοπίστηκε στη Μακρόνησο και στον Άη-Στράτη. Ο Γ. Ιμβριώτης εξελέγη, ενώ ήταν εξόριστος, βουλευτής Θεσσαλονίκης με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) στις εκλογές του 1951. Τον Νοέμβριο και αφού έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή η κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα, ο Γ. Ιμβριώτης μαζί με τους άλλους επτά εκτοπισμένους στον Άη-Στράτη βουλευτές της ΕΔΑ, απελευθερώθηκαν και ορκίστηκαν βουλευτές. Μετά την απελευθέρωσή του και ενώ ήταν ακόμα βουλευτής, ανέλαβε πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας, νεολαίας της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς για ένα χρόνο (1951-1952). Τελικά η εκλογή του ακυρώθηκε από το εκλογοδικείο στις 12 Δεκεμβρίου 1951 εξαιτίας του νόμου περί φυλακισθέντων και καταδικασθέντων. Πριν τις εκλογές του 1952, αποφασίστηκε ο επανεκτοπισμός του χωρίς να πραγματοποιηθεί εν τέλει. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε για τελευταία φορά με την ΕΔΑ στη Θεσσαλονίκη χωρίς να εκλεγεί. Αν και δεν ήταν βουλευτής, ο Γ. Ιμβριώτης ανέλαβε ηγετικές πολιτικές θέσεις στην ΕΔΑ ως τακτικό μέλος του Γενικού Συμβουλίου στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη το 1956 και ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής στο Α΄ Συνέδριο του κόμματος το 1959. Στο Β΄ Συνέδριο της ΕΔΑ το 1962 ο Γ. Ιμβριώτης εξελέγη στο Προεδρείο και μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αναδείχθηκε στη Διοικούσα Επιτροπή και στην Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματος. Στη συνέχεια, θα ενταχθεί στο Εθνικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη το 1965. Τον επόμενο χρόνο ο Γ. Ιμβριώτης συμμετείχε στον πυρήνα των μελών που συγκρότησαν το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών στην Αθήνα. Με την επιβολή της Δικτατορίας το 1967 εκτοπίστηκε για ένα χρόνο στη Λέρο.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ο Γ. Ιμβριώτης ανέλαβε το 1975 πρόεδρος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, ενώ αποκαταστάθηκε στην έδρα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο τον ανακήρυξε σε επίτιμο καθηγητή της Φιλοσοφίας. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 5 Νοεμβρίου 1979.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Ηλίας Νικολακόπουλος, «Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΑ, 1951-1967» (αδημοσίευτη μελέτη)
- Αθανασία Γλυκοφρύδη – Λεοντσίνη, «Ιμβριώτης, Γιάννης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 4, Αθήνα 1985, σ. 120
Τάσος Τρίκκας, ΕΔΑ, 1951-1967. Το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, τ. Α΄-Β΄, Αθήνα 2009
Πληροφορίες από τη σελίδα του κληροδοτήματος Γιάννη Ιμβριώτη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (http:..www.klirodotimata.web.auth.gr.node.46)
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
