1917-1993
Ο Παναγιώτης (Παναγής) Παπαληγούρας του Αναστάσιου γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1917. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ νομικής και πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Στη συνέχεια, προήχθη σε υφηγητή το 1941. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στη Μέση Ανατολή.
Μεταπολεμικά, ο Π. Παπαληγούρας διορίστηκε γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εφοδιασμού στη βραχύβια κυβέρνηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου τον Νοέμβριο του 1945. Στις εκλογές του 1946 πολιτεύθηκε με το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Αργολιδοκορινθίας. Πολιτεύθηκε ξανά με το ίδιο κόμμα συμμετέχοντας στον συνασπισμό του Μετώπου Εθνικής Αναδημιουργίας στις εκλογές του 1950 χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ο Π. Παπαληγούρας εντάχθηκε στον Ελληνικό Συναγερμό και εξελέγη βουλευτής Αργολιδοκορινθίας στις εκλογές του 1951. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1952 και ανέλαβε υφυπουργός και στη συνέχεια υπουργός Εμπορίου και υπουργός Συντονισμού (19.11.1952.-5.9.1953, 5.9.1953-15.12.1954 και 15.12.1954-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Τον Ιανουάριο του 1956, ο Π. Παπαληγούρας προσχώρησε στην νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του Φεβρουαρίου του ίδιου έτους και ανέλαβε υπουργός Εμπορίου (29.2.1956-28.2.1958) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Τον Φεβρουάριο του 1958 ο Π. Παπαληγούρας ήρθε σε ρήξη με τον Κ. Καραμανλή, όταν ηγήθηκε μαζί με τον Γεώργιο Ράλλη ομάδας βουλευτών της ΕΡΕ, οι οποίοι διαφώνησαν με τον εκλογικό νόμο που πρότεινε ο Κ. Καραμανλής και ήραν την υποστήριξή τους προς την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα στις 2 Μαρτίου 1958 να διαγραφεί από το κόμμα. Στις εκλογές του 1958 εξελέγη με το Λαϊκό Κόμμα, από το οποίο αποχώρησε στη συνέχεια και προσχώρησε στις 3 Φεβρουαρίου 1960 στη Νέα Πολιτική Μερίδα, ενώ δήλωσε ανεξάρτητος στις 14 Φεβρουαρίου 1961 όταν η πλειοψηφία της Νέας Πολιτικής Μερίδας προσχώρησε στο Δημοκρατικό Κέντρο – ΑΦΕ. Ο Π. Παπαληγούρας επανήλθε στην ΕΡΕ, με την οποία εξελέγη βουλευτής Κορινθίας στις εκλογές του 1961 και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού (4.11.1961-19.6.1963) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Επανεξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963 και μετά την αποχώρηση του Κ. Καραμανλή για το εξωτερικό ο Π. Παπαληγούρας συμμετείχε στη Διοικούσα Επιτροπή του κόμματος. Εξελέγη ξανά βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1964. Στην κυβέρνηση που σχημάτισε ο Π. Κανελλόπουλος με σκοπό τη διεξαγωγή εκλογών το 1967, ο Π. Παπαληγούρας ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (3.4.1967-21.4.1967). Συνελήφθη κατά την επιβολή της δικτατορίας την 21η Απριλίου 1967, ενώ κατά τη διάρκεια του καθεστώτος βρισκόταν σε επαφή με τον Κ. Καραμανλή.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Π. Παπαληγούρας ανέλαβε στις 9 Αυγούστου 1974 διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, θέση από την οποία παραιτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1974, προκειμένου να πολιτευθεί. Συμμετείχε στη συγκρότηση της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Κορινθίας στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού και Προγραμματισμού (21.11.1974-28.11.1977) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη με τη ΝΔ και ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών (28.11.1977-10.5.1978) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Ο Π. Παπαληγούρας παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας λόγω προβλημάτων υγείας το 1981 και έκτοτε αποσύρθηκε από την πολιτική. Ο Παναγιώτης (Παναγής) Παπαληγούρας απεβίωσε το 1993.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, «Πολιτικοί και δικτατορία της 21ης Απριλίου: μια απόπειρα απογραφής», Πρακτικά Συνεδρίου, Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δημοκρατίας, Αθήνα 2016, σ. 243-266
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί 1950-1974, Αθήνα 2016
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Δ΄, Αθήνα 1986
- Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Αυτοπροσωπογραφία: οι αρχές και οι θέσεις μιας ανηφορικής πορείας, Αθήνα [1991]
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 1-10, Αθήνα 1992-1996
- Γρηγόρης Τζιοβάρας, Χιώτης Βασίλης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
- Το Βήμα, 4.3.1958
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
