Α – Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών, 1946-1956

Category: Α

Jan
14
2021
Αυγερόπουλος Γεράσιμος

1887-1981

Ο Γεράσιμος Αυγερόπουλος του Δημήτριου γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1887. Ακολούθησε στρατιωτική εκπαίδευση και πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Στη δικτατορία του Μεταξά συμμετείχε σε πρωτοβουλία κίνησης στρατιωτικών και πολιτικών με την ονομασία «Πρόμαχοι Λαϊκών Ελευθεριών» κατά του καθεστώτος, η οποία δεν ανέπτυξε όμως κάποια δράση.
Την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και ανέλαβε Διοικητής της 8ης Μεραρχίας στην Ήπειρο. Αν και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, εντάχθηκε μετά την Απελευθέρωση (Οκτώβριος 1944) στο Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα υπό τον Μιχάλη Κύρκο. Το διάστημα 1948 έως 1952 βρισκόταν εξόριστος διαδοχικά στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Άη-Στράτη.
Με την επάνοδό του στην Αθήνα ο Γερ. Αυγερόπουλος εντάχθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) και διετέλεσε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής και μέλος του Γενικού Συμβουλίου του κόμματος από το 1955. Εξελέγη μέλος του Γενικού Συμβουλίου και πρόεδρος της Εποπτικής Επιτροπής κατά την Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ το 1956. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1956 με την ΕΔΑ, με την οποία επανεξελέγη το 1958. Το 1959 ο Γερ. Αυγερόπουλος εξελέγη μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ στο Α΄ Συνέδριο και το 1961 επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών. Επανεξελέγη στη Διοικούσα Επιτροπής της ΕΔΑ στο Β΄ Συνέδριο το 1962 και το 1964 ορίστηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Τον Νοέμβριο του 1964, μετά την έκρηξη που σημειώθηκε κατά τον εορτασμό της επετείου στον Γοργοπόταμο και τα γεγονότα που ακολούθησαν, ο Γερ. Αυγερόπουλος, μεταξύ άλλων, παραπέμφθηκε δίκη και στις 17 Φεβρουαρίου 1966 καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση με την κατηγορία της υποκίνησης σε στάση. Συνελήφθη την ημέρα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και εξορίστηκε στη Γυάρο.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, συντάχθηκε με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, και ήταν μέλος του Τιμητικού Προεδρείου στο 10ο Συνέδριο το 1978. Ο Γεράσιμος Αυγερόπουλος απεβίωσε στην Αθήνα το 1981.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Αυγερόπουλος, Γεράσιμος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 2, Αθήνα 1984, σ. 94
- Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης, Το σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία (1821-1975), τ. Β΄, Αθήνα-Γιάννινα 1996
- Ηλίας Νικολακόπουλος, «Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΑ, 1951-1967» (αδημοσίευτη μελέτη)
- Τάσος Τρίκκας, ΕΔΑ 1951-1967. Το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, τ. Α΄-Β΄, Αθήνα 2009
- Ριζοσπάστης, 27.10.1981
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αποσκίτης Ηλίας

1889-1980

Ο Ηλίας Αποσκίτης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στο χωριό Απόσκια (Βελημάχι) της Γορτυνίας το 1889. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως στρατιωτικός γιατρός. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Γορτυνίας στις εκλογές του 1923. Στις εκλογές του 1926 επανεξελέγη στην ίδια περιφέρεια με την Ένωση Φιλελευθέρων και ανέλαβε υπουργός Υγιεινής, Πρόνοιας και Αντιλήψεως (26.8.1926-16.10.1926) στη στρατιωτική κυβέρνηση υπό τον Γεώργιο Κονδύλη. Στις εκλογές του 1928 εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Εθνικών Δημοκρατικών υπό τον Γ. Κονδύλη. Το 1932 και το 1933 επανεξελέγη βουλευτής με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (μετεξέλιξη του Κόμματος Εθνικών Δημοκρατικών) και ανέλαβε υπουργός Γενικής Διοίκησης Κρήτης (25.5.1934-1.6.1935) στην κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη. Στις εκλογές του 1935 επανεξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα και στις εκλογές του 1936 εξελέγη με τον συνασπισμό της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ένωσης.
Μεταπολεμικά, ο Ηλ. Αποσκίτης εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με το Κόμμα Εθνικοφρόνων στις εκλογές του Μαρτίου 1946, αλλά παραιτήθηκε στις 29 Ιουλίου του ίδιου έτους. Στις εκλογές του 1950 ο Ηλ. Αποσκίτης πολιτεύθηκε στις περιφέρειες Αθηνών και Ηλείας με το Κόμμα Εθνικοφρόνων χωρίς να εκλεγεί, ανακηρύχθηκε ωστόσο, ως πρώτος επιλαχών, βουλευτής Αθηνών στις 25 Μαΐου 1951 στη θέση του παραιτηθέντος Κωνσταντίνου Κοτζιά. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύτηκε, για τελευταία φορά, με το Λαϊκό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Ο Ηλίας Αποσκίτης απεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου 1980.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Αποσκίτης Ηλίας», Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί 1926-1949, Αθήνα 1999, σ. 19-20
- Δημ. Γ. Κυριακόπουλος, Πολιτική και κοινοβουλευτική ιστορία της Αρκαδίας (1828-1985), Αθήνα, 1990
- Αρκάδων Χρόνοι, «Αρκάδες σε κυβερνητικά αξιώματα»: http://www.arcadonxronoi.gr/index.php/arxeio-thematon/politiki/70-arkades-se-kyvernitika-aksiomata (ημερομηνία πρόσβασης 11.5.2021)
- Ελευθερία, 30.07.1946
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αποσκίτης Κωνσταντίνος

1911-2006

Ο Κωνσταντίνος Αποσκίτης του Λεωνίδα, ανιψιός του βουλευτή Αρκαδίας Ηλία Αποσκίτη, γεννήθηκε στο χωριό Απόσκια (Βελημάχι) Αρκαδίας το 1911. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες σε πανεπιστήμια της Γερμανίας. Εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος.
Μεταπολεμικά, ανέλαβε διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, θέση από την οποία παραιτήθηκε προκειμένου να λάβει μέρος στις εκλογές. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά και εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με το Κόμμα Εθνικοφρόνων στις εκλογές του 1950. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε με το Λαϊκό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί και το 1956 προσχώρησε στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, με την οποία εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας κατ’ επανάληψη στις εκλογές των ετών 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 21ης Απριλίου συνελήφθη και φυλακίστηκε μετά το Κίνημα του Ναυτικού το καλοκαίρι του 1973. Στη Μεταπολίτευση ανέλαβε υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (26.7.1974-9.10.1974) στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που σχημάτισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Κ. Αποσκίτης εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974. Πολιτεύθηκε με τη ΝΔ και στις εκλογές του 1977 και, τελευταία φορά, το 1981 χωρίς να εκλεγεί. Ο Κωνσταντίνος Αποσκίτης απεβίωσε το 2006.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης, Το σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία (1821-1975), τ. Γ΄, Αθήνα-Γιάννινα 1996
- Δημ. Γ. Κυριακόπουλος, Πολιτική και κοινοβουλευτική ιστορία της Αρκαδίας (1828-1985), Αθήνα 1990
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 8, Αθήνα, Ίδρυμα Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, 1996
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
- Αρκάδων Χρόνοι, «Αρκάδες σε κυβερνητικά αξιώματα»: http://www.arcadonxronoi.gr/index.php/arxeio-thematon/politiki/70-arkades-se-kyvernitika-aksiomata (ημερομηνία πρόσβασης 11.5.2021)
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αποστολίδης Ανδρέας

1895-1986

Ο Ανδρέας Αποστολίδης του Περικλή γεννήθηκε στο Βόλο το 1895, σπούδασε Νομική και Οικονομικά και άσκησε τη δικηγορία στη γενέτειρά του και στην Αθήνα. Το 1922 ανέλαβε διευθυντής της οικογενειακής επιχείρησης των Μεταλλίων στο Τσαγγλί της Ερέτριας και το 1925 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της βιομηχανίας τσιμέντων Όλυμπος.
Ο Ανδρ. Αποστολίδης πολιτεύθηκε πρώτη φορά και εξελέγη βουλευτής Λαρίσης με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων στις εκλογές του 1926. Το 1929 ανέλαβε γενικός γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ελληνικών Εταιρειών Τσιμέντου, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1937. Το 1933 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Βόλου με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) χωρίς να εκλεγεί. Ανέλαβε υφυπουργός Οικονομικών στη δικτατορική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά (22.1.1937-10.2.1938) και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών (10.2.1938-29.1.1941), θέση την οποία διατήρησε και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κοριζή (29.1.1941-20.4.1941). Με την έναρξη της Κατοχής διέφυγε στις ΗΠΑ με τον Κωνσταντίνο Κοτζιά.
Μεταπολεμικά, ο Ανδρ. Αποστολίδης πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Λαρίσης με τον συνασπισμό της Πολιτικής Ανεξάρτητης Παράταξης στις εκλογές του 1950 χωρίς να εκλεγεί και στις δημοτικές εκλογές του 1951 συμμετείχε ως επικεφαλής συνδυασμού στον Βόλο χωρίς επιτυχία. Στις βουλευτικές εκλογές του 1951 και του 1952 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό στις περιφέρειες Λαρίσης και Βόλου αντίστοιχα και ανέλαβε υπουργός Γεωργίας (19.11.1952-29.12.1953) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου και υπουργός Οικονομικών και Συντονισμού (6.10.1955-29.2.1956) στη διάδοχη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Τον Ιανουάριο του 1956 ο Ανδρ. Αποστολίδης έλαβε μέρος στις διαδικασίες για τη συγκρότηση της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) και συμμετείχε στην επιτροπή στελεχών, υπό την προεδρία του Κων. Καραμανλή, που κατάρτισε το πρόγραμμα και τον κανονισμό του κόμματος. Στις εκλογές του 1956 εξελέγη βουλευτής Λαρίσης-Μαγνησίας με την ΕΡΕ και ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Κων. Καραμανλή (29.2.1956-18.7.1957) ενώ παράλληλα άσκησε και καθήκοντα υπουργού Γεωργίας (28.5.1956-1.6.1957) μετά την ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα. Παραιτήθηκε από αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επικαλούμενος λόγους υγείας αλλά και διαφωνίες με ορισμένους υπουργούς και ειδικότερα με τον υπουργό Συντονισμού, Δημήτριο Χέλμη. Τον Φεβρουάριο του 1958 συμμετείχε στην κίνηση βουλευτών της ΕΡΕ, οι οποίοι διαφώνησαν με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής που εισηγήθηκε o Κων. Καραμανλής και απέσυραν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα τη διαγραφή τους από το κόμμα στις 2 Μαρτίου 1958. Στις εκλογές του ίδιου έτους ο Ανδρ. Αποστολίδης πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στην περιφέρεια Μαγνησίας με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης χωρίς να εκλεγεί. Έκτοτε αποσύρθηκε από την πολιτική και διετέλεσε διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος από τον Αύγουστο του 1962 έως τον Δεκέμβριο του 1963. Ο Ανδρέας Αποστολίδης απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1986.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Αποστολίδης Ανδρέας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 1, Αθήνα 1983, σ. 354
- «Αποστολίδης Περ. Ανδρέας (1895-1986)», Αντώνης Α. Αντωνίου, Εγκυκλοπαιδικό Βιογραφικό Λεξικό Νεότερης Θεσσαλικής Ιστορίας, Αθήνα 2018, σ. 34-35
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Γ΄, Αθήνα 1978
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Δ΄, Αθήνα 1986
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 2-5, Αθήνα, Ίδρυμα Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, 1993-1995
- Γεώργιος Ι. Σούρλας, Οι πολιτικοί της Μαγνησίας. Ιστορική αναδρομή, Αθήνα 2007, σ. 274-275
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Α΄ και Ε΄, Αθήνα 1990
- Το Βήμα, 4.3.1958
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αποστόλου Ιωάννης

1897-1960

Ο Ιωάννης Αποστόλου του Απόστολου γεννήθηκε το 1897 στο Μουραδιέ Μαγνησίας στη Μικρά Ασία. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου τραυματίστηκε και τέθηκε σε πολεμική διαθεσιμότητα. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1928 με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ), με το οποίο επανεξελέγη στις εκλογές του 1932 και ανέλαβε υπουργός Προνοίας και Αντιλήψεως (5.6.1932-4.11.1932) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Επανεξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το ΚΦ στις εκλογές του 1933, ενώ στις εκλογές του 1935 απείχε, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1936 και επανεξελέγη με το ΚΦ.
Μεταπολεμικά πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1946 με το ΚΦ. Εν όψει των εκλογών του 1950 εντάχθηκε στο Κόμμα Προοδευτικών Φιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης συμμετέχοντας στον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ). Πολιτεύτηκε με την ΕΠΕΚ και στις εκλογές του 1951 χωρίς να εκλεγεί. Ο Ιωάννης Αποστόλου απεβίωσε το 1960.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1926-1949, Αθήνα 1999
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αράπης Γεώργιος

1906-1984

Ο Γεώργιος Αράπης του Νικόλαου γεννήθηκε το 1906, εργάστηκε στην Ηλεκτρική Εταιρεία Μεταφορών (ΗΕΜ) και ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση. Πολιτεύτηκε στην περιφέρεια πρώην Δήμου Πειραιώς στις εκλογές του 1951 με την Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου (ΕΠΕΚ) χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής με την ΕΠΕΚ στις εκλογές του 1952, αλλά η εκλογή του ακυρώθηκε με απόφαση του Εκλογοδικείου στις 5 Μαρτίου 1953, και στις επαναληπτικές εκλογές της 29ης Μαρτίου του ίδιου έτους δεν εξελέγη. Στις εκλογές του 1958 εξελέγη βουλευτής συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, από την οποία αποχώρησε στις 8 Σεπτεμβρίου 1958 και προσχώρησε στη Δημοκρατική Ένωση υπό τον Ηλία Τσιριμώκο, από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε στις 12 Ιουνίου 1961. Στη συνέχεια, ο Γ. Αράπης πολιτεύθηκε με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1961 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1963 και του 1964 πολιτεύθηκε και πάλι με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά στην περιφέρεια Πειραιά χωρίς να εκλεγεί.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας πολιτεύθηκε στην Α΄ Πειραιώς με την Ενωμένη Αριστερά στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1977 στην ίδια περιφέρεια με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Ο Γεώργιος Αράπης απεβίωσε το 1984.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Ηλίας Νικολακόπουλος, «Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΑ, 1951-1967» (αδημοσίευτη μελέτη)
- Τάσος Τρίκκας, ΕΔΑ 1951-1967. Το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, τ. Α΄-Β΄, Αθήνα 2009
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αρβανιτάκης Ευάγγελος

1907-1971

Ο Ευάγγελος Αρβανιτάκης του Ιωάννη γεννήθηκε το 1907 στη Θήβα και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Ευβοίας με τον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ) ως υποψήφιος του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος. Παρέμεινε στην ΕΠΕΚ και μετά την αποχώρηση του Εμμανουήλ Τσουδερού τον Ιούλιο του 1951, και επανεξελέγη στις εκλογές του 1951. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Μετά την ίδρυση της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο, τον Απρίλιο του 1955, ο Ευ. Αρβανιτάκης προσχώρησε στον νέο κομματικό σχηματισμό, με τον οποίο εξελέγη βουλευτής Ευβοίας στις εκλογές του 1956. Στις εκλογές του 1958 εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων, στο οποίο είχε συγχωνευθεί ένα έτος πριν η Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση. Στις 17 Νοεμβρίου 1960 προσχώρησε στην Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας και εν συνεχεία, στις 24 Απριλίου 1961, στο Δημοκρατικό Κέντρο – Αγροτική Φιλελευθέρα Ένωση, το οποίο συμμετείχε στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου. Εξελέγη βουλευτής Ευβοίας με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1961, του 1963 και του 1964 και ανέλαβε αρχικά υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (19.2.1964-24.2.1964) και στη συνέχεια υφυπουργός Συγκοινωνιών (24.2.1964-15.7.1965) στην κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου. Ο Ευάγγελος Αρβανιτάκης απεβίωσε το 1971.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Γεώργιος Δ. Σέττας, Ευβοϊκά κείμενα. Α΄: Οι βουλευταί Ευβοίας (1843-1967), Αθήνα 1970
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αργυρόπουλος Περικλής (Περιάκ)

1876-1955

Ο Περικλής Αργυρόπουλος (Περιάκ) του Ιάκωβου γεννήθηκε το 1876. Ακολούθησε στρατιωτικές σπουδές στη Σχολή Δοκίμων, στην Αγγλία και τη Γαλλία, έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους και αποστρατεύθηκε με το βαθμό του υποναύαρχου το 1917. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1912 με το Κόμμα του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη χωρίς να εκλεγεί. Διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών (21.4.1917-14.6.1917) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη και στη συνέχεια πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας με την Ηνωμένη Αντιπολίτευση στις εκλογές του 1920. Ανέλαβε και πάλι το Υπουργείο Συγκοινωνιών (19.7.1926-22.8.1926) στη δικτατορική κυβέρνηση του Αθανάσιου Ευταξία και πολιτεύθηκε πάλι στις εκλογές του 1932 στην περιφέρεια Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το ΛΚ στις εκλογές του 1935 και πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1936 χωρίς επιτυχία.
Μεταπολεμικά, ο Περ. Αργυρόπουλος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1946 με το Κόμμα Ανασυγκροτήσεως, το οποίο μετείχε στον συνασπισμό της Ηνωμένης Παράταξης Εθνικοφρόνων, χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1950 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Πολιτικής Ανεξάρτητης Παράταξης χωρίς να εκλεγεί και στη συνέχεια, προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1951 χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1952, ωστόσο δεν ολοκλήρωσε την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 16 Ιουλίου 1955.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Αργυρόπουλος Περικλής», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 1, Αθήνα 1983, σ. 378
- Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης, Το σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία (1821-1975), τ. Β΄, Αθήνα-Γιάννινα 1996
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Αριστείδου Γεώργιος

1892-1990

Ο Γεώργιος Αριστείδου του Αριστείδη γεννήθηκε το 1892 και έκανε νομικές σπουδές. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1928 στην περιφέρεια Φλωρίνης με τον τοπικό συνδυασμό συνεργασίας Αγροτικών και Λαϊκών χωρίς να εκλεγεί. Συνέχισε να πολιτεύεται στην περιφέρεια Φλωρίνης ως υποψήφιος με το Προοδευτικό Κόμμα στις εκλογές του 1932 και ως υποψήφιος με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) το 1933, το 1935 και το 1936 χωρίς να εκλεγεί.
Μεταπολεμικά, ο Γεώργ. Αριστείδου πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Φλωρίνης με το ΛΚ στις εκλογές του 1946 και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα και στις εκλογές του 1950. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1951 και τελευταία φορά του 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό χωρίς να εκλεγεί. Ο Γεώργιος Αριστείδου απεβίωσε το 1990.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->

Jan
14
2021
Ασκούτσης Νικόλαος

1890-1955

Ο Νικόλαος Ασκούτσης του Χαρίλαου γεννήθηκε το 1888 στο Ρέθυμνο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διορίστηκε από την κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου νομάρχης Λαμίας και εν συνεχεία Ρεθύμνου (1917-1920). Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου. Πολιτεύθηκε στην ίδια περιφέρεια με την Ένωση Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1926 χωρίς να εκλεγεί. Επανεξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του 1928 και ανέλαβε Γενικός Διοικητής Κρήτης (22.11.1930-26.5.1932) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Επανεξελέγη βουλευτής με το ΚΦ στις εκλογές του 1932 και του 1933, ενώ στις εκλογές του 1935 απείχε, συντασσόμενος με την απόφαση βενιζελικής παράταξης. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1936 και επανεξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με το ΚΦ.
Την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ, συμμετέχοντας στην ομάδα των Αριστερών Φιλελευθέρων και ανέλαβε γραμματέας Συγκοινωνίας στην Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης τον Απρίλιο του 1944. Συμμετείχε στην επιτροπή της ΠΕΕΑ που μετέβη στη Μέση Ανατολή στην εξόριστη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου μετά το Συνέδριο του Λιβάνου και ανέλαβε υπουργός Συγκοινωνίας (2.9-18.10.1944).
Μετά την επιστροφή της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης από τη Μέση Ανατολή, ο ο Νικ. Ασκούτσης ανέλαβε υπουργός Δικαιοσύνης (23.10-2.12.1944) στην κυβέρνηση της Απελευθέρωσης υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Απείχε από τις εκλογές του 1946, όπως και τα υπόλοιπα στελέχη της ομάδας Αριστερών Φιλελευθέρων και πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 στην περιφέρεια Ρεθύμνου με τη Δημοκρατική Παράταξη χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ο Νικ. Ασκούτσης προσχώρησε στην Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου (ΕΠΕΚ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1951. Πολιτεύτηκε στην περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1952 με τον συνασπισμό Ένωση ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Τον Μάρτιο του 1953 διαγράφηκε από την ΕΠΕΚ με αφορμή φραστική επίθεση εναντίον του Ιωάννη Μοάτσου και στη συνέχεια προσχώρησε στο Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού, στο οποίο αναδείχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Ο Νικόλαος Ασκούτσης απεβίωσε στις 11 Νοεμβρίου 1955.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημoσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1926-1949, Αθήνα 1999
- Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Ελεύθερη Ελλάδα. Η εξουσία του ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής (1943-1944), Αθήνα 2014
- Τα Νέα, 12.11.1955
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
```
-->