1884-1977
Ο Μανούσος Βολουδάκης του Γεώργιου γεννήθηκε το 1884 στα Σφακιά Χανίων. Ακολούθησε νομικές σπουδές και εργάστηκε ως δικηγόρος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την πολιτική. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής στο κοινοβούλιο της Κρητικής Πολιτείας το 1911. Στη συνέχεια, μετά την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, εξελέγη βουλευτής Ρεθύμνης στις εκλογές του 1915 με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ), με το οποίο επανεξελέγη το 1920 και το 1923. Στις εκλογές του 1926 εξελέγη βουλευτής Χανίων με την Ένωση Φιλελευθέρων. Στις επόμενες εκλογές του 1928 ο Μανούσος Βολουδάκης πολιτεύθηκε με τη Δημοκρατική Ένωση και εξελέγη βουλευτής Χανίων. Στη συνέχεια επέστρεψε στο ΚΦ, με το οποίο εξελέγη βουλευτής στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1932 και 1933. Ο Μαν. Βολουδάκης στις εκλογές του 1935 απείχε, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης, και πολιτεύθηκε ξανά στις εκλογές του 1936, οπότε επανεξελέγη με το ΚΦ.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου υπήρξε από τους οργανωτές του κινήματος των Χανίων, τον Ιούλιο του 1938, με στόχο την ανατροπή του Ιωάννη Μεταξά μετά την αποτυχία του οποίου διέφυγε στην Κύπρο. Επέστρεψε στην Κρήτη την περίοδο της Κατοχής, εντάχθηκε στην Εθνική Οργάνωση Κρητών. Στις 16 Δεκεμβρίου 1944 ο Μανούσος Βολουδάκης διορίστηκε Πολιτικός Διοικητής Χανίων και Ρεθύμνης.
Μεταπολεμικά, ο Μαν. Βολουδάκης διετέλεσε υπουργός Γενικής Διοίκησης Κρήτης στην κυβέρνηση Νικόλαου Πλαστήρα (29.1.1945-25.5.1945) και στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη (26.11.1945-4.4.1946). Αποχώρησε από το ΚΦ, ακολουθώντας τον Σοφ. Βενιζέλο στη συγκρότηση του Κόμματος Βενιζελικών Φιλελευθέρων (ΚΒΦ), με το οποίο εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1946. Το 1950 επανεξελέγη με το ΚΦ, στο οποίο είχε συγχωνευτεί το ΚΒΦ τον Νοέμβριο του 1947, και διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Αεροπορίας (15.4.1950.21.8.1950) στην κυβέρνηση Νικόλαου Πλαστήρα. Το 1951 και το 1952 επανεξελέγη βουλευτής Χανίων με το ΚΦ. Στις 26 Απριλίου 1955 αποχώρησε από το ΚΦ, στηρίζοντας τον Σοφ. Βενιζέλο στην πολιτική ρήξη με τον Γεώργιο Παπανδρέου και συμμετείχε στη συγκρότηση της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης, με την οποία πολιτεύτηκε για τελευταία φορά στις εκλογές του 1956 χωρίς να εκλεγεί. Ο Μανούσος Βολουδάκης απεβίωσε στις 12 Απριλίου 1977.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- «Βολουδάκης, Μανούσος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 2, Αθήνα 1984, σ. 332
- Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, τ. Β΄, Αθήνα 1955
- Σπύρος Λιναρδάτος, 4η Αυγούστου, Αθήνα 51988
- Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, «Οι Οργανώσεις της Αντίστασης», Χρ. Χατζηιωσήφ, Πρ. Παπαστράτης (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, τ. Γ2, Αθήνα 2007, σ. 9-68
- Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Κρήτη στα χρόνια της Κατοχής. Πολιτικές μεταβολές στο «Φρούριο Κρήτη» (1941-1945), Αθήνα 2023
- Το Βήμα, 13.4.1977
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2023
