1887-1981
Η Λίνα Τσαλδάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887 και ήταν κόρη του ιστορικού και πολιτικού Σπυρίδωνος Λάμπρου και από το 1919 σύζυγος του πρωθυπουργού και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, Παναγή Τσαλδάρη. Η Λίνα Τσαλδάρη ανέπτυξε από νωρίς έντονη κοινωνική δράση με έμφαση στην προστασία των παιδιών και στα γυναικεία δικαιώματα.
Η Λίνα Τσαλδάρη συμμετείχε στην Ηπειρωτική Επιτροπή Δεσποινίδων πριν την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων έως και τον ελληνοϊταλικό πόλεμο συμμετείχε κατά τη διάρκεια όλων των πολεμικών επιχειρήσεων ως εθελόντρια στον Κυανό Σταυρό αρχικά, και ως επιθεωρήτρια στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό μετέπειτα. Τη διετία 1940-1941 διετέλεσε διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας των έκτακτων στρατιωτικών νοσοκομείων. Τον Νοέμβριο του 1941 ανέλαβε πρόεδρος της Εφορείας Μαθητικής Αντιλήψεως, που συνέστησε το υπουργείο Εθνικής Παιδείας για τον επισιτισμό των μαθητών, θέση στην οποία παρέμεινε έως την Απελευθέρωση, το 1944, ενώ ανέλαβε επίσης από το 1941 πρόεδρος του συμβουλίου της Σχολής Επισκεπτριών Αδελφών και Νοσοκόμων, θέση την οποία διατήρησε έως το 1956.
Μεταπολεμικά, η Λίνα Τσαλδάρη συμμετείχε το 1947 στο πρώτο συνέδριο με θέμα «Η Γυναίκα και η Ειρήνη» στο Παρίσι, ενώ κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου έγινε πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων του Στρατού στην Αθήνα και ανέλαβε τη διεύθυνση δύο παιδουπόλεων του Εράνου Βορείων Επαρχιών υπό την επίβλεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης. Το 1949 διορίστηκε εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή για τη Θέση της Γυναίκας του ΟΗΕ και συμμετείχε τον επόμενο χρόνο ως πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γυναικείων Σωματείων – Λεσχών στην Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας στη Βοστώνη, αλλά και στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνής Ένωσης Προστασίας του Παιδιού το καλοκαίρι του ίδιου έτους. Ενεργό μέλος του Πατριωτικού Ιδρύματος Κοινωνικής Πρόνοιας και Αντιλήψεως (ΠΙΚΠΑ) από την ίδρυσή του, το 1914 και αναλαμβάνοντας την προεδρία του από το 1950 έως το 1956, η Λίνα Τσαλδάρη διετέλεσε αντιπρόσωπός του στο Διεθνές Συμβούλιο Γυναικών, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την άνοιξη του 1951. Συγχρόνως της ανατέθηκε και η προεδρία της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Παιδιού από το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων. Το 1955 συμμετείχε στην Επιτροπή Διαφωτίσεως για το Κυπριακό Ζήτημα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Η Λίνα Τσαλδάρη εντάχθηκε στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) κατά τη συγκρότηση του κόμματος τον Ιανουάριο του 1956, με το οποίο πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλεύτρια Αθηνών στις εκλογές του ίδιου έτους. Η Λίνα Τσαλδάρη υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που ανέλαβε κυβερνητικά καθήκοντα, ως υπουργός Κοινωνικής Προνοίας (29.2.1956-5.3.1958) στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επανεξελέγη βουλεύτρια με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1958 και πολιτεύθηκε με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1961 και του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Έκτοτε η Λίνα Τσαλδάρη δεν έθεσε ξανά υποψηφιότητα, αλλά συνέχισε να αναλαμβάνει θέσεις σε σωματεία και οργανισμούς για τα παιδιά και τη γυναίκα, όπως πρόεδρος στην Ελληνική Ομοσπονδία Γυναικείων Σωματείων -Λεσχών την περίοδο 1966-1975. Η Λίνα Τσαλδάρη απεβίωσε το 1981.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- «Τσαλδάρη, Λίνα», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 9Β, Αθήνα 1988, σ. 195.
- Γυναίκες στην ελληνική Βουλή, 1952-2000, τιμητική έκδοση Γενική Γραμματεία Ισότητας, Αθήνα 2000
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016, σ. 218-219
- Μάρω Παντελίδου Μαλούτα, Μισός αιώνας γυναικείας ψήφου, μισός αιώνας γυναίκες στη Βουλή, Αθήνα 2006, σ. 171
- Λίνας Π. Τσαλδάρη, Εθνικαί κοινωνικαί πολιτικαί προσπάθειαι, Αθήναι 1967
Τελευταία ενημέρωση: 11.12.2021
