1900-1968
Ο Σταύρος Κωστόπουλος του Ιωάννη γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1900. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύθηκε διδάκτορας Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, ενώ συνέχισε τις σπουδές του και στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Ο Στ. Κωστόπουλος ξεκίνησε το 1926 να ασκεί τη δικηγορία στην Αθήνα.
Εντάχθηκε στο Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ), με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1928 και εξελέγη βουλευτής Καλαμών. Επανεξελέγη βουλευτής με το ΚΦ και το 1932 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Οικονομίας (5.6.1932-4.11.1932) στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1933 πολιτεύθηκε χωρίς να εκλεγεί. Δεν έλαβε μέρος στις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της αποχής της βενιζελικής παράταξης. Ο Στ. Κωστόπουλος επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με το ΚΦ στις εκλογές του 1936.
Μεταπολεμικά, ο Στ. Κωστόπουλος υποστήριξε τον Σοφοκλή Βενιζέλο, αποχώρησε από το ΚΦ και συμμετείχε στη συγκρότηση του Κόμματος Βενιζελικών Φιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας στις εκλογές του 1946 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Οικονομίας (27.1.1947-17.2.1947) ως εκπρόσωπος του κόμματος στην επτακομματική κυβέρνηση του Δημήτριου Μάξιμου. Τον Νοέμβριο του 1947 επέστρεψε στο ΚΦ, στο οποίο συγχωνεύτηκε το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων, και ανέλαβε υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών (7.5.1948-18.11.1948) στην κυβέρνηση συνεργασίας ΚΦ και Λαϊκού Κόμματος υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Ο Στ. Κωστόπουλος επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με το ΚΦ στις εκλογές του 1950 και ανέλαβε διαδοχικά υπουργός Συντονισμού (24.3.1950-15.4.1950) στη βραχύβια κυβέρνηση του Σ. Βενιζέλου, υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (15.4.1950-21.8.1950) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα, υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου με καθήκοντα υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Τύπου και Πληροφοριών (21.8.1950-4.9.1950) και υπουργός Οικονομικών (13.9.1950-3.11.1950 και 3.11.1950-19.3.1951) στις κυβερνήσεις του Σοφ. Βενιζέλου. Παραιτήθηκε από βουλευτής στις 26 Μαρτίου 1951 προκειμένου να αναλάβει καθήκοντα διοικητή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1953, οπότε και αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση Παπάγου. Συγχρόνως, την περίοδο 1951-1953 διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Εμπορικής Πίστεως, στην οποία υπήρξε μέλος από το 1937.
Πολιτεύθηκε ξανά στις εκλογές του 1956 με τη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση και εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας. Στις εκλογές του 1958 επανεξελέγη βουλευτής με το ΚΦ, από το οποίο αποχώρησε στις 17 Νοεμβρίου 1960 και προσχώρησε στην Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας, της οποίας διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Το καλοκαίρι του 1961, ο Στ. Κωστόπουλος συμμετείχε στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) με την οποία εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας το 1961. Επανεξελέγη βουλευτής με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1963 και ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών (8.11.1963-31.12.1963) στην κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1964 εξελέγη ξανά και ανέλαβε για δεύτερη φορά το Υπουργείο Εξωτερικών (19.2.1964-15.7.1965) στην νέα κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.
Στις κυβερνήσεις που διόρισε ο βασιλιάς μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου κατά την πολιτική κρίση του καλοκαιριού του 1965, ο Στ. Κωστόπουλος αποδέχθηκε το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης στην κυβέρνηση Γεώργιου Αθανασιάδη Νόβα (15.7.1965-20.8.1965), το οποίο διατήρησε και στην κυβέρνηση του Ηλία Τσιριμώκου (20.8.1965-17.9.1965) και στην διάδοχή της κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου (17.9.1965-22.12.1966). Στις 16 Νοεμβρίου 1965 αποχώρησε επισήμως από την Ένωση Κέντρου και δήλωσε ανεξάρτητος και προσχώρησε στις 24 Ιανουαρίου 1966 στο Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο από το οποίο αποχώρησε, και δήλωσε ανεξάρτητος Φιλελεύθερος στις 14 Ιανουαρίου 1967 μετά την αποχή του από την ψήφιση της κυβέρνησης Παρασκευόπουλου. Ο Σταύρος Κωστόπουλος απεβίωσε στις 23 Ιουνίου 1968.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι Έλληνες Πολιτικοί 1950-1974, τ. Γ΄, Αθήνα 2016
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Ε΄, Αθήνα χ.χ.
- Γεράσιμος Νοταράς, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, 1841-2006. Ιστορικό Χρονολόγιο, Αθήνα 2008
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 4, Αθήνα 1994
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Γ1, Αθήνα 1990
- Ελευθερία, 14.1.1967
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
