Γ – Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών, 1946-1956

Category: Γ

Jan
14
2021
Γύπαρης Παύλος

1882-1966

Ο Παύλος Γύπαρης του Ιωσήφ γεννήθηκε στην Ασή-Γωνιά Χανίων το 1882[;] και ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία. Συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα ως υπαρχηγός στο σώμα του Γεώργιου Κατεχάκη και στη συνέχεια σχημάτισε δική του ομάδα εθελοντών, με την οποία ανέπτυξε έντονη δράση. Έλαβε μέρος στο Κίνημα στο Γουδί το 1909 και το 1912 τέθηκε επικεφαλής ομάδας Κρητών εθελοντών, που μετέβη στη Σάμο για να ενισχύσει το υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη επαναστατικό κίνημα εναντίον των Τούρκων. Με το ίδιο σώμα εθελοντών συμμετείχε στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Την περίοδο του Διχασμού συμμετείχε στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας και εντάχθηκε στον στρατό της Προσωρινής Κυβέρνησης υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη. Το 1918 ο Παύλ. Γύπαρης ανέλαβε το τάγμα προσωπικής ασφάλειας του Ελ. Βενιζέλου, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για την οργάνωση της δολοφονίας του Ίωνα Δραγούμη στις 31 Ιουλίου 1920 χωρίς ωστόσο ποτέ να καταδικαστεί. Μετά την ήττα του Κόμματος Φιλελευθέρων στις εκλογές του ίδιου έτους, ακολούθησε τον Ελ. Βενιζέλο στο Παρίσι. Συμμετείχε στο στρατιωτικό βενιζελικό κίνημα του 1935, καταδικάστηκε σε φυλάκιση από το στρατοδικείο, αλλά αμνηστεύθηκε μετά την παλινόρθωση από τον βασιλιά Γεώργιο. Ο Παύλ. Γύπαρης πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1936 στην περιφέρεια Χανίων ως ανεξάρτητος χωρίς να εκλεγεί.
Το 1941 ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αρχικά στην Κρήτη, όπου και έλαβε μέρος στη Μάχη της Κρήτης και στη συνέχεια στην Αίγυπτο, όπου τοποθετήθηκε φρούραρχος Αλεξανδρείας και Καΐρου, ενώ παράλληλα ανέπτυξε επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες εκεί.
Μεταπολεμικά, πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων και εξελέγη βουλευτής Χανίων. Πολιτεύθηκε τελευταία φορά το 1950 με το Κόμμα Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί και αποσύρθηκε από την πολιτική. Ο Παύλος Γύπαρης απεβίωσε στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1966.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Γύπαρης, Παύλος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 3, Αθήνα 1985
- Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, τ. Β΄, Αθήνα 1955
- Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός, Ιστορικό Αρχείο 1941-1944, τ. Α΄, Δ΄ και Ε΄, Αθήνα 1990
- Ελευθερία, 23.7.1966
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.4.2022
```
-->

Jan
14
2021
Γωνιάδης Ιωάννης

1910-2006

Ο Ιωάννης Γωνιάδης του Θεόδωρου γεννήθηκε στη Σάντα του Πόντου το 1910. Σπούδασε στη Νομική του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως δικηγόρος. Ο Ιω. Γωνιάδης πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1950 στην περιφέρεια Κιλκίς με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου (προσωρινή εκλογική μετονομασία του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος) χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1951 και του 1952 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος στην περιφέρεια Κιλκίς χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη μοναδική φορά βουλευτής στις εκλογές του 1956 στην ίδια περιφέρεια με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) με το οποίο πολιτεύθηκε και το 1958 χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ο Ιω. Γωνιάδης προσχώρησε στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, με την οποία πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Κιλκίς στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1961, 1963 και 1964 χωρίς να εκλεγεί. Ο Ιωάννης Γωνιάδης απεβίωσε το 2006.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Ιωάννης Κατιμερτζόγλου, “Ευρετήριο των προσφύγων βουλευτών 1923-1967”, στο Ν. Ανδριώτης – Ηλίας Νικολακόπουλος – Σ. Ριζάς – Χρ. Χρηστίδης, Η πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων, 1923-1967, Αθήνα 2022, σ. 327-371
- Ενημέρωσις, περιοδικό της Ενώσεως τέως Βουλευτών και Ευρωβουλευτών, τχ. 3, Ιανουάριος 2007
```
Τελευταία ενημέρωση: 30.4.2024
```
-->

Jan
14
2021
Γρηγοριάδης Νεόκοσμος

1879-1967

O Νεόκοσμος Γρηγοριάδης του Ανδρόνικου, καταγόμενος από τα Κοτύωρα του Πόντου, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1879. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, αρχικά ως εθελοντής στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Το 1907 αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Υπαξιωματικών ως ανθυπολοχαγός και ανέλαβε διευθυντής του Αρρεναγωγείου Έδεσσας έως το 1909 ως μυστικός απεσταλμένος του ελληνικού κράτους. Ο Νεόκ. Γρηγοριάδης αποτέλεσε μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου και πήρε μέρος στο Κίνημα στο Γουδί το 1909. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους και συμμετείχε στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη. Το 1919 συμμετείχε στο ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, προήχθη το 1920 σε συνταγματάρχη επ’ ανδραγαθία και έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Αποστρατεύθηκε μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους ως «βενιζελικός» και επανήλθε στο στράτευμα το 1922 μετά την επικράτηση του στρατιωτικού κινήματος του Νικόλαου Πλαστήρα και του Στυλιανού Γονατά και διορίστηκε επαναστατικός επίτροπος στην Δίκη των Έξι. Τον Φεβρουάριο του 1926 προήχθη σε υποστράτηγο, ωστόσο οκτώ μέρες αργότερα αποστρατεύθηκε.
Ο Νεόκ. Γρηγοριάδης πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Εδέσσης. Πολιτεύθηκε και πάλι στις γερουσιαστικές εκλογές του 1929 και εξελέγη γερουσιαστής Πέλλης με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) με εξαετή θητεία. Συμμετείχε στο στρατιωτικό βενιζελικό κίνημα του 1935, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε, αλλά αμνηστεύθηκε μετά την παλινόρθωση από τον βασιλιά Γεώργιο. Επανεξελέγη βουλευτής Εδέσσης με το ΚΦ στις εκλογές του 1936.
Δεν έλαβε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο καθώς η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε στους απόστρατους βενιζελικούς του 1935 να επανέλθουν στο στράτευμα. Την περίοδο της Κατοχής ο Νεόκ. Γρηγοριάδης συνέβαλε στην ίδρυση της οργάνωσης Αγών Απελευθερώσεως και Αναγεννήσεως (ΑΑΑ), η οποία εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), ενώ διετέλεσε και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ). Τον Μάιο του 1944 συμμετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο που συνήλθε στις Κορυσχάδες και εξελέγη πρόεδρος. Συνέβαλε στη συγκρότηση της πολιτικής ομάδας του Κόμματος Αριστερών Φιλελευθέρων (ΚΑΦ), η οποία εντάχθηκε στον πολιτικό συνασπισμό του ΕΑΜ, αναλαμβάνοντας την ηγεσία μαζί με τον Σταμάτη Χατζήμπεη.
Μετά τα Δεκεμβριανά του 1944, η ομάδα του ΚΑΦ δεν εντάχθηκε στον νέο συνασπισμό των κομμάτων του ΕΑΜ και μετεξελίχθηκε σε κόμμα, το οποίο απείχε από τις εκλογές του 1946. Στις εκλογές του 1950 το ΚΑΦ συγκρότησε μαζί με την Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών και το Σοσιαλιστικό Κόμμα–ΕΛΔ τον εκλογικό συνασπισμό της Δημοκρατικής Παράταξης. Ο Νεόκ. Γρηγοριάδης πολιτεύθηκε στις περιφέρειες πρώην Δήμου Αθηναίων και Σερρών ως επικεφαλής του κόμματος και εξελέγη βουλευτής Σερρών. Στις 10 Μαΐου 1950 το ΚΑΦ συνέπραξε με την Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών εντός του Κοινοβουλίου. Ο Νεόκ. Γρηγοριάδης συμμετείχε το καλοκαίρι του 1951 στη συγκρότηση της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς, με την οποία πολιτεύθηκε για τελευταία φορά στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στην περιφέρεια πρώην Δήμου Αθηναίων χωρίς να εκλεγεί. Μετά τις εκλογές αποχώρησε από το κόμμα και αποσύρθηκε από την πολιτική. Ο Νεόκοσμος Γρηγοριάδης απεβίωσε το 1967.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- «Γρηγοριάδης, Νεόκοσμος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 3, Αθήνα 1984
- Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης, Το σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία (1821-1975), τ. Α΄-Γ΄, Αθήνα-Γιάννινα 1996
- Μαρία Γιώτα, Η πολιτική ένταξη των προσφύγων του 1922 στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (1922-1940), διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη 2005
- Ιωάννης Κατιμερτζόγλου, “Ευρετήριο των προσφύγων βουλευτών 1923-1967”, στο Ν. Ανδριώτης – Ηλίας Νικολακόπουλος – Σ. Ριζάς – Χρ. Χρηστίδης, Η πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων, 1923-1967, Αθήνα 2022, σ. 327-371
- Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Ελεύθερη Ελλάδα. Η εξουσία του ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής (1943-1944), Αθήνα 2015
- Γιάννης Σκαλιδάκης, “Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων (ΚΑΦ), 1944-1954”, στο Ιστορικό Λεξικό Ελληνικών Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, 1844-1967, Αθήνα 2022
- Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944, τ. Α΄, Αθήνα 1995
```
Τελευταία ενημέρωση: 30.4.2024
```
-->

Jan
14
2021
Γρηγοριάδης Νικόλαος

1915-2002

Ο Νικόλαος Γρηγοριάδης του Γρηγόριου γεννήθηκε το 1915 και ασχολήθηκε επαγγελματικά με το εμπόριο καπνού. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά μεταπολεμικά, στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Καβάλας με το Λαϊκό Κόμμα και στις 10 Φεβρουαρίου 1947 προσχώρησε στο Νέο Κόμμα υπό τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη. Στις εκλογές του 1950 πολιτεύθηκε με το Κόμμα Εθνική Αντίσταση Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Εν όψει των εκλογών του 1951 προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Καβάλας στις εκλογές του ίδιου έτους χωρίς να εκλεγεί. Έκτοτε δεν έλαβε μέρος σε άλλη εκλογική αναμέτρηση.
Την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών ο Νικ. Γρηγοριάδης ανέλαβε υπουργός Εμπορίου (8.10.1973-25.11.1973) στην κυβέρνηση του Σπ. Μαρκεζίνη. Ο Νικόλαος Γρηγοριάδης απεβίωσε το 2002.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Σπυρίδων Β. Μαρκεζίνης, Αναμνήσεις, 1972-1974, Αθήνα 1979
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Γρηγορίου Γεώργιος

1909-1970

Ο Γεώργιος Γρηγορίου του Θεόδωρου γεννήθηκε το 1909 και ακολούθησε νομικές σπουδές. Στη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε ως λοχαγός του σπουδαστικού λόχου της οργάνωσης ΡΑΝ.
Μεταπολεμικά, ανέλαβε στις 12 Μαρτίου 1945 νομάρχης Σάμου, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Απρίλιο του 1946. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά στις εκλογές του 1950 βουλευτής Σάμου με τον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ) ως υποψήφιος του Κόμματος Προοδευτικών Φιλελευθέρων. Επανεξελέγη βουλευτής με την ΕΠΕΚ στις εκλογές του 1951 και ανέλαβε το Υφυπουργείο Οικονομικών (27.10.1951-11.10.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Στις εκλογές του 1952 επανεξελέγη με την ΕΠΕΚ, από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε στις 11 Μαΐου 1953, μετά τη διαγραφή των Γεώργιου Καρτάλη, Νικόλαου Ασκούτση και Στυλιανού Αλλαμανή. Στις 31 Ιουλίου του ίδιου έτους εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα και στη συνέχεια στο Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (ΔΚΕΛ). Τον Νοέμβριο του 1955 συμμετείχε στην Κίνηση Εθνικής και Δημοκρατικής Πρωτοβουλίας που συγκροτήθηκε με στόχο τη συνεργασία όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης εν όψει των εκλογών του 1956. Εξελέγη βουλευτής Σάμου με το ΔΚΕΛ στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου. Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης χωρίς να εκλεγεί και το 1961 εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής Σάμου στις εκλογές του ίδιου έτους. Πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα στην περιφέρεια Λέσβου στις εκλογές του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Επανεξελέγη βουλευτής Σάμου με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1964. Ο Γεώργιος Γρηγορίου απεβίωσε το 1970.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημήτρης Θρασυβούλου, «Εφοδιασμός και πολιτική στην απελευθερωμένη Σάμο. Το φιλελεύθερο πείραμα Γρηγορίου», Πολυμέρης Βόγλης (κ.ά.), Η εποχή των ρήξεων. Η ελληνική κοινωνία στη δεκαετία του 1940, Αθήνα 2012 , σ. 97-109
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Γ΄, Αθήνα 1978
- Αναστάσιος Πεπονής, Προσωπική μαρτυρία, Αθήνα 1970
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.4.2022
```
-->

Jan
14
2021

Γλέζος Εμμανουήλ

1922-2020

-->

Jan
14
2021
Γρηγορίου Εμμανουήλ

1904-1948

Ο Εμμανουήλ Γρηγορίου του Θεόδωρου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Πατρίς και στη συνέχεια στο Ελεύθερον Βήμα. Διετέλεσε γραμματέας της νεολαίας της Δημοκρατικής Ένωσης υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Το 1929 ανέλαβε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ακρόπολις, ενώ υπήρξε και συνεργάτης των εφημερίδων Νέος Κόσμος της Αθήνας, Μακεδονία της Θεσσαλονίκης, αλλά και του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης. Διετέλεσε επίσης και διευθυντής της εφημερίδας Δημοκρατικός Αγών.

Την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας ο Εμμ. Γρηγορίου συμμετείχε στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας αντιδικτατορικού αγώνα που συγκροτήθηκε στα τέλη του 1936 και εκτοπίστηκε. Στη διάρκεια της Κατοχής, σε επικοινωνία με το συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, συνέβαλε στη φυγάδευση βρετανών στρατιωτών, συνελήφθη όμως και φυλακίστηκε από τις ιταλικές αρχές.

Μεταπολεμικά, ανέλαβε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του αρχηγού του Κόμματος Φιλελευθέρων (ΚΦ), Θεμιστοκλή Σοφούλη. Ο Εμμ. Γρηγορίου πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1946 στην περιφέρεια Αρκαδίας με το ΚΦ χωρίς να εκλεγεί, ωστόσο ανακηρύχθηκε βουλευτής στις 7 Οκτωβρίου 1947 στη θέση του αποβιώσαντος Θεόδωρου Μανέτα. Ο Εμμανουήλ Γρηγορίου δεν ολοκλήρωσε την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 16 Μαρτίου 1948.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Σπύρος Λιναρδάτος, 4η Αυγούστου, Αθήνα ⁵1988
- Νίκος Παπαδημητρίου, Οι συγγραφείς της αθηναϊκής δημοσιογραφίας, τ. Β΄, Αθήνα 1989
- Δημοκρατικός Αγών, 12.10.1933
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Γλιγλής Παναγιώτης

1899-1986

Ο Παναγιώτης Γλιγλής του Ιωάννη γεννήθηκε στον Σκόπελο της Μυτιλήνης το 1899 και ήταν κτηματίας. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1932 στη Λέσβο με το Αγροτικό Εργατικό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Δεν έλαβε μέρος στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις του Μεσοπολέμου.
Μεταπολεμικά, ο Π. Γλιγλής πολιτεύθηκε με τον συνδυασμό της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) στις εκλογές του 1952 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1956 εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Λέσβου, στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Ένωσης με την ΕΔΑ, με την οποία επανεξελέγη και στις εκλογές του 1958. Ο Π. Γλιγλής συμμετείχε στα κομματικά όργανα της ΕΔΑ, και συγκεκριμένα στο Γενικό Συμβούλιο το 1956, στη Διοικούσα Επιτροπή το 1959 και το 1962. Πολιτεύθηκε για τελευταία φορά στις εκλογές του 1964 με την ΕΔΑ χωρίς να εκλεγεί. Ο Παναγιώτης Γλιγλής απεβίωσε το 1986.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Ηλίας Νικολακόπουλος, «Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΑ, 1951-1967» (αδημοσίευτη μελέτη)
- Ηλίας Νικολακόπουλος, Ηλίας Ηλιού. Πολιτική βιογραφία, Αθήνα 2017
- Γεώργιος Παπαπαναγιώτου, «Οι βουλευτές του Νομού Λέσβου 1915-1964», Αιολικά Χρονικά ΙΑ΄ (2009), σ. 76-116
- Τάσος Τρίκκας, ΕΔΑ, 1951-1967. Το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, τ. Α΄-Β΄, Αθήνα 2009
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Γρίβας Δημήτριος

1916-1988

Ο Δημήτριος Γρίβας του Θεολόγου γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας το 1916, σπούδασε νομικά και ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία. Αποστρατεύθηκε το 1951 με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Δράμας στις εκλογές του ίδιου έτους με τον Ελληνικό Συναγερμό χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής Δράμας με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1952. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, με την οποία εξελέγη βουλευτής Δράμας στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Δ. Γρίβας εξελέγη βουλευτής Δράμας με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα το 1977. Πολιτεύθηκε τελευταία φορά με τη ΝΔ στις εκλογές του 1981 χωρίς να εκλεγεί. Ο Δημήτριος Γρίβας απεβίωσε το 1988.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Γλύκας Μιχαήλ

1901-

Ο Μιχαήλ Γλύκας του Νικόλαου γεννήθηκε το 1901 στη Χίο. Φοίτησε στη Σχολή Αστυνομίας Πόλεων και διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών. Ο Μιχ. Γλύκας πολιτεύθηκε πρώτη φορά και εξελέγη βουλευτής Χίου με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση στις εκλογές του 1956. Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα χωρίς να εκλεγεί.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης
- Σωτήρης Παραδείσης, «Οι εκλογές στη Χίο», π. Χιόνη, τχ. 20 (Οκτ.-Νοέμ 1993), σ. 3-26
```
Τελευταία ενημέρωση: 30.4.2024
```
-->