1909-1988
Ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1909 καταγόμενος από πολιτική οικογένεια της περιοχής. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος και ο παππούς του Αχιλλέας είχαν εκλεγεί επίσης βουλευτές της περιφέρειας Αχαΐας κατά το παρελθόν. Ο Αχ. Γεροκωστόπουλος ακολούθησε νομικές σπουδές και εργάστηκε ως δικηγόρος. Εντάχθηκε στο Εθνικό Ενωτικό Κόμμα (ΕΕΚ) την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ερχόμενος σε επαφή με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Μεταπολεμικά, ο Αχ. Γεροκωστόπουλος πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας με το Λαϊκό Κόμμα, με το οποίο συνεργάστηκε εκλογικά το ΕΕΚ, στις εκλογές του 1950. Στις 20 Ιανουαρίου 1951 προσχώρησε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα, που συγκροτήθηκε από το ΕΕΚ υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και την Ανεξάρτητη Ομάδα Λαϊκών υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο. Στις εκλογές του 1951 το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα συνεργάστηκε με τον Ελληνικό Συναγερμό (ΕΣ), με τον οποίο ο Αχ. Γεροκωστόπουλος εξελέγη βουλευτής Αχαΐας. Επανεξελέγη βουλευτής με τον ΕΣ στις εκλογές του 1952 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου (11.4.1954-6.10.1955) και στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (6.10.1955-29.2.1956), που σχηματίστηκε μετά τον θάνατο του πρωθυπουργού. Τον Ιανουάριο του 1956 ο Αχ. Γεροκωστόπουλος προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1956 και ανέλαβε ξανά το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1.6.1957-5.3.1958) στην κυβέρνηση του Κων. Καραμανλή. Στις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1958, 1961, 1963 και 1964 εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ. Στην υπηρεσιακή κυβέρνηση που σχημάτισε ο Παν. Κανελλόπουλος με σκοπό τη διεξαγωγή εκλογών το 1967 ανέλαβε υφυπουργός Εξωτερικών (3.4.1967-21.4.1967) έως το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Αχ. Γεροκωστόπουλος πολιτεύθηκε με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του 1981 χωρίς να εκλεγεί. Ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος απεβίωσε τον Μάρτιο του 1988.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
- Βασίλης Λάζαρης, Πολιτική ιστορία της Πάτρας, τ. Γ΄-Δ΄, Αθήνα 1990
- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, Αθήνα 2000
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 2-3, Αθήνα, 1993-1994
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
- Το Βήμα, 30.3.1988
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
