1914-
Ο Πασχάλης Κηπουρός του Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1914 και σπούδασε Νομικά. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Σερρών με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση στις εκλογές του 1956 και έκτοτε δεν έλαβε μέρος σε άλλη εκλογική αναμέτρηση.
1914-
Ο Πασχάλης Κηπουρός του Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1914 και σπούδασε Νομικά. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Σερρών με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση στις εκλογές του 1956 και έκτοτε δεν έλαβε μέρος σε άλλη εκλογική αναμέτρηση.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1888-1958
Ο Θεόδωρος Κιζάνης του Σπυρίδωνα γεννήθηκε στον Πόρο το 1888. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Πολεμικό Ναυτικό. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ύδρας με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του 1932 και επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα το 1933. Στις εκλογές του 1935 απείχε, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης, ενώ το 1936 εξελέγη και πάλι βουλευτής Πειραιώς με το ΚΦ.
Μεταπολεμικά, ο Θ. Κιζάνης εξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων με το ΚΦ στις εκλογές του 1946 και ανέλαβε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (7.9.1947-18.11.1948) στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας ΚΦ και Λαϊκού Κόμματος υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Επανεξελέγη με το ΚΦ στις εκλογές του 1950 και ανέλαβε και πάλι το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (24.3.1950-15.4.1950 και 4.9.1950-13.9.1950) στις κυβερνήσεις του Σοφοκλή Βενιζέλου. Εν όψει των εκλογών του 1952 ο Θ. Κιζάνης ανακοίνωσε την υποστήριξή του προς τον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο πολιτεύθηκε για τελευταία φορά και εξελέγη βουλευτής Τροιζηνίας στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου. Ο Θεόδωρος Κιζάνης απεβίωσε στις 30 Αυγούστου 1958.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1904-1991
Ο Σταύρος Κανελλόπουλος του Σπυρίδωνα γεννήθηκε στην Αλέα Τεγέας το 1904. Έκανε νομικές σπουδές και στη συνέχεια διετέλεσε νομικός σύμβουλος συνδικαλιστικών και επαγγελματικών οργανώσεων, όπως της Πανυπαλληλικής Επιτροπής, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Τ.Τ.Τ., της Ομοσπονδίας Οικονομικών Υπαλλήλων κ.ά.
Στην Κατοχή ο Στ. Κανελλόπουλος συμμετείχε στην ίδρυση του κομματικού σχηματισμού της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, στην οποία ανέλαβε οργανωτικός γραμματέας. Συγχρόνως, διετέλεσε πρόεδρος της Εστίας Δικηγόρων Αθηνών, ενώ ανέλαβε και πρόεδρος της Επιτροπής Επαγγελματιών Δικηγόρων. Κατά την συγκρότηση του ΕΑΜ, ο Στ. Κανελλόπουλος υπέγραψε εκ μέρους της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας το πρακτικό ιδρύσεως και ανέλαβε εκπρόσωπος της και μέλος της γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής, υπεύθυνος των πολιτικών επαφών και σχέσεων. Τον Ιανουάριο του 1942 ο Στ. Κανελλόπουλος ανέλαβε προσωρινά μέλος στην Επιτροπή Πόλεως Αθηνών του ΕΑΜ, συμβάλλοντας στην επέκταση των Λαϊκών Επιτροπών στην πρωτεύουσα. Συμμετείχε, επίσης, στο Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας τον Μάιο του 1944, στο οποίο εξελέγη εθνοσύμβουλος Αθηνών.
Μεταπολεμικά, ο Στ. Κανελλόπουλος συμμετείχε στη συγκρότηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος – ΕΛΔ και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Ο Στ. Κανελλόπουλος πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 με το Σοσιαλιστικό Κόμμα – ΕΛΔ χωρίς να εκλεγεί, ανακηρύχθηκε ωστόσο βουλευτής Αθηνών στις 27 Ιουλίου 1951, ως πρώτος επιλαχών του συνασπισμού της Δημοκρατικής Παράταξης, αντί του αποβιώσαντος Ιωάννη Σοφιανόπουλου. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος υποψήφιος στην περιφέρεια Αθηνών χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1952 δεν έλαβε μέρος. Το 1955 ο Στ. Κανελλόπουλος ακολούθησε πολιτικά τον Ηλία Τσιριμώκο και προσχώρησε στη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο χωρίς να λάβει ωστόσο μέρος στις εκλογές του 1956. Στη συνέχεια, ο Στ. Κανελλόπουλος συνεργάστηκε με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, με την οποία πολιτεύθηκε στη Β΄ εκλογική περιφέρεια Υπόλοιπου Πρώην Δήμου Αθηναίων στις εκλογές του 1958 και στην περιφέρεια Πρώην Δήμου Αθηναίων το 1963 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1964 ήταν υποψήφιος στην περιφέρεια Δήμου Αθηναίων με την Ένωση Κέντρου χωρίς να εκλεγεί.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Στ. Κανελλόπουλος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αθηνών με την Ένωση Κέντρου/Νέες Δυνάμεις στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1977 πολιτεύθηκε με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) χωρίς να εκλεγεί. Έκτοτε δεν έθεσε ξανά υποψηφιότητα.
Συγχρόνως με την πολιτική του δράση, ο Στ. Κανελλόπουλος ανέλαβε διοικητικές θέσεις στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, στην Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη και στον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο, καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ποινικολόγων και της Εταιρείας Ποινικού Δικαίου των δημοκρατικών δικηγόρων. Ο Σταύρος Κανελλόπουλος απεβίωσε στις 31 Αυγούστου 1991.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
1902-
Ο Γεώργιος Κάντας του Ιωάννη γεννήθηκε το 1902. Πολιτεύθηκε πρώτη φορά στις εκλογές του 1950 στην περιφέρεια Κερκύρας με τον συνασπισμό της Εθνικής Παράταξης Εργαζομένου Λαού χωρίς να εκλεγεί. Εν όψει των εκλογών του 1951 προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο πολιτεύθηκε στην ίδια περιφέρεια στις εκλογές του Σεπτεμβρίου χωρίς να εκλεγεί. Ο Γ. Κάντας εξελέγη μοναδική φορά βουλευτής Κέρκυρας με τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές του 1952. Δεν συμμετείχε στις εκλογές του 1956, ενώ το 1958 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Ένωσης Λαϊκού Κόμματος χωρίς να εκλεγεί και δεν συμμετείχε σε άλλη εκλογική αναμέτρηση.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1900-1954
Ο Παναγιώτης Κάντζιας του Βασίλειου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1900. Έκανε νομικές σπουδές και δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της βιομηχανίας. Ο Π. Κάντζιας πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1935 και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Πειραιώς με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) και στις εκλογές του 1936 πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Ο Π. Κάντζιας αναδείχθηκε πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιώς την περίοδο 1935-1936, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς το διάστημα 1935-1941.
Μεταπολεμικά, ο Π. Κάντζιας επανήλθε ως πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς το 1944, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1953. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων με το ΛΚ και ανέλαβε υπουργός Εφοδιασμού στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη (4.11.1946.24.1.1947) και στην κυβέρνηση του Δημήτριου Μάξιμου (27.1.1947.17.2.1947). Ωστόσο αποχώρησε από το κόμμα και συγκρότησε στις 20 Οκτωβρίου 1948 μαζί με άλλους βουλευτές του κόμματος την Ανεξάρτητη Κοινοβουλευτική Ομάδα, εκφράζοντας τη διαφωνία τους με την απόφαση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη για τη συνέχιση της κυβερνητικής συνεργασίας με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Εν όψει των εκλογών του 1950 επέστρεψε στο ΛΚ, με το οποίο επανεξελέγη βουλευτής και ανέλαβε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (13.9.1950-3.11.1950) στη βραχύβια κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε επίσης με το ΛΚ χωρίς να εκλεγεί και δεν συμμετείχε σε άλλη εκλογική αναμέτρηση. Ο Παναγιώτης Κάντζιας απεβίωσε το 1954.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1901-1985
Ο Γεώργιος Καραγκιόζης του Χρήστου γεννήθηκε στην Επανομή Θεσσαλονίκης το 1901 και ασχολήθηκε με τη γεωργία. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 και του 1933 στην περιφέρεια Χαλκιδικής ως μεμονωμένος Αγροτικός χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1935 δε συμμετείχε, συντασσόμενος πιθανόν με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Στις εκλογές του 1936 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί.
Μεταπολεμικά, ο Γ. Καραγκιόζης πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1950 με την Παράταξη Αγροτών και Εργαζομένων χωρίς να εκλεγεί και το 1951 πολιτεύθηκε με τον Συναγερμό Αγροτών και Εργαζομένων, χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με τον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων ως υποψήφιος του Συναγερμού Εργατών και Εργαζομένων χωρίς να εκλεγεί. Ο Γ. Καραγκιόζης εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων στις εκλογές του 1956. Το 1958 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης, στον οποίο συμμετείχε το Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων, χωρίς να εκλεγεί. Το καλοκαίρι του 1961 το Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων προσχώρησε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία ο Γ. Καραγκιόζης εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του ίδιου έτους και επανεξελέγη το 1963 και το 1964.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Γ. Καραγκιόζης πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Β΄ Θεσσαλονίκης με την Ένωση Κέντρου/Νέες Δυνάμεις στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) στις εκλογές του 1977 χωρίς να εκλεγεί. Ο Γεώργιος Καραγκιόζης απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 8 Φεβρουαρίου 1985.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1898-1981
Ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος του Θεόδωρου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1898, σπούδασε Νομική και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, από το οποίο αποχώρησε και προσχώρησε στις 30 Αυγούστου 1947 στο Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ). Εξελέγη στις εκλογές του 1950 με το ΛΚ, από το οποίο αποχώρησε στις 16 Νοεμβρίου 1950 μετά τη δημοσιοποίηση του οικονομικού σκανδάλου στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Συμμετείχε μαζί με άλλους αποχωρήσαντες βουλευτές στη συγκρότηση της Ανεξάρτητης Ομάδας Λαϊκών, η οποία στις 20 Ιανουαρίου 1951 ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 ο Αλ. Καραθόδωρος εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκη με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα στις εκλογές και του επόμενου έτους και ανέλαβε υφυπουργός Συγκοινωνιών (19.11.1952-11.4.1954) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Ανεξαρτητοποιήθηκε από το κόμμα στις 12 Νοεμβρίου 1954 και παράλληλα παραιτήθηκε από την υπουργική του θέση μετά την ρήξη του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου με τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη.
Συμμετείχε στη συγκρότηση του Κόμματος των Προοδευτικών υπό τον Σπ. Μαρκεζίνη, στο οποίο προσχώρησε στο Κοινοβούλιο στις 3 Φεβρουαρίου 1955. Συνέχισε να πολιτεύεται στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το Κόμμα των Προοδευτικών συμμετέχοντας στον συνασπισμό της Δημοκρατικής Ένωσης στις εκλογές του 1956 και με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης το 1958 χωρίς να εκλεγεί. Ο Αλ. Καραθόδωρος εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα των Προοδευτικών στις εκλογές του 1961. Πολιτεύθηκε επίσης στις εκλογές του 1963 χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε με το Κόμμα των Προοδευτικών και στις εκλογές του 1964 χωρίς να εκλεγεί, ανακηρύχθηκε ωστόσο βουλευτής Θεσσαλονίκης στις 24 Ιουνίου 1964, ως πρώτος επιλαχών, στη θέση του αποβιώσαντος Ιωάννη Κοντούλη και ανέλαβε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (17.9.1965-22.12.1966) στην κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου. Ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος απεβίωσε τον Απρίλιο του 1981.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1894-
Ο Χρυσόστομος Καραΐσκος του Παναγιώτη γεννήθηκε το 1894 και σπούδασε στη Νομική. Πολιτεύθηκε και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Δράμας με το Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1946. Στις εκλογές του 1950 και του 1951 Χρ. Καραΐσκος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Δράμας με το Κόμμα Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
1907-1998
Ο Κωσταντίνος Καραμανλής του Γεώργιου γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών στις 8 Μαρτίου 1907. Το 1925 εισήλθε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1929 και άσκησε τη δικηγορία στις Σέρρες. Στις εκλογές του 1935 πολιτεύθηκε με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) στην περιφέρεια καταγωγής του και εξελέγη βουλευτής. Επανεξελέγη βουλευτής στην ίδια περιφέρεια με το ΛΚ στις εκλογές το 1936. Την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου επέστρεψε στις Σέρρες και εργάστηκε ως δικηγόρος. Λίγο πριν την έναρξη της Κατοχής, τον Μάρτιο του 1941, ο Κων. Καραμανλής εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου μετέφερε και το δικηγορικό του γραφείο. Στην Κατοχή, διέφυγε τον Ιούλιο του 1944 στη Μέση Ανατολή και επέστρεψε στην Αθήνα στις 26 Οκτωβρίου 1944.
Μεταπολεμικά, ο Κων. Καραμανλής πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 με το ΛΚ και εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Σερρών, αναλαμβάνοντας υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη (24.11.1946-24.1.1947), χαρτοφυλάκιο που διατήρησε και στην επτακομματική κυβέρνηση υπό τον Δημήτριο Μάξιμο (27.1.1947-17.2.1947), παραιτήθηκε ωστόσο για λόγους υγείας και μετέβη στις ΗΠΑ. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ανέλαβε υπουργός Μεταφορών (7.5.1948-18.11.1948) και υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (18.11.1948-20.1.1949 και 14.4.1949-30.6.1949) στις κυβερνήσεις συνεργασίας υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη, ενώ διατήρησε το χαρτοφυλάκιο και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη (30.6.1949-6.1.1950). Στις εκλογές του 1950 εξελέγη με το ΛΚ και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (13.9.1950-3.11.1950) στη βραχύβια κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Αποχώρησε από το ΛΚ στις 16 Νοεμβρίου 1950 μετά τη δημοσιοποίηση του οικονομικού σκανδάλου στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Συμμετείχε μαζί με άλλους αποχωρήσαντες βουλευτές στη συγκρότηση της Ανεξάρτητης Ομάδας Λαϊκών, η οποία στις 20 Ιανουαρίου 1951 ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 εξελέγη βουλευτής Σερρών με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1952 και ανέλαβε υπουργός Δημοσίων Έργων (19.11.1952-15.12.1954) και στη συνέχεια υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (15.12.1954-6.10.1955) στη κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Τον Οκτώβριο του 1955, έπειτα από το θάνατο του Αλ. Παπάγου, αποδέχθηκε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον βασιλιά Παύλο, αναλαμβάνοντας και το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (6.10.1955-11.1.1956).
Στις 6 Ιανουαρίου 1956 ο Κων. Καραμανλής συγκρότησε την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία πολιτεύθηκε στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου και εξελέγη βουλευτής Σερρών, σχηματίζοντας κυβέρνηση (29.2.1956-5.3.1958). Στις εκλογές του 1958 επανεξελέγη, σχηματίζοντας ξανά κυβέρνηση ενώ ανέλαβε και το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (17.5.1958-20.9.1961), υπογράφοντας στις 9 Ιουλίου 1961 στην Αθήνα τη Συμφωνία της Σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ. Στις εκλογές του 1961 η ΕΡΕ κατέλαβε για τρίτη συνεχόμενη φορά την πρώτη θέση και ο Κων. Καραμανλής σχημάτισε κυβέρνηση (4.11.1961-19.6.1963). Στις 6 Ιουνίου 1963 παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, επικαλούμενος την άρνηση του βασιλικού ζεύγους να αναβάλει την προγραμματισμένη του επίσκεψη στη Βρετανία, και αναχώρησε για το εξωτερικό. Επέστρεψε στην Ελλάδα εν όψει των εκλογών του 1963, στις οποίες η ΕΡΕ αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση και ο ίδιος επανεξελέγη. Ωστόσο στις 9 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική, αναχώρησε εκ νέου για το εξωτερικό και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών παρέμεινε στο Παρίσι, απ’ όπου κατήγγειλε το καθεστώς με δημόσιες δηλώσεις του. Μετά την πτώση της δικτατορίας, τον Ιούλιο του 1974, επέστρεψε στην Ελλάδα στις 24 Ιουλίου και σχημάτισε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με σκοπό τη διενέργεια εκλογών και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το πολιτειακό.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Κων. Καραμανλής συγκρότησε στις 4 Οκτωβρίου 1974 τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ), με την οποία πολιτεύθηκε στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου, εξελέγη βουλευτής Αθηνών και ανέλαβε την πρωθυπουργία (21.11.1974-28.11.1977), διεξάγοντας στις 8 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους το δημοψήφισμα για το πολιτειακό με την επικράτηση της αβασίλευτης Δημοκρατίας. Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη και σχημάτισε κυβέρνηση (28.11.1977-10.5.1980). Κατά τη διάρκεια της θητείας του υπεγράφη στις 28 Μαΐου 1979 η Σύμβαση Προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Στις 5 Μαΐου 1980 παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, καθώς εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και την επόμενη μέρα παραιτήθηκε και της βουλευτικής του έδρας. Στις 10 Μαρτίου 1985 παραιτήθηκε από Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξαιτίας της άρνησης του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου να υποστηρίξει την επανεκλογή του. Αναδείχθηκε ξανά Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 4 Μαΐου 1990 και μετά το πέρας της πενταετούς θητείας του αποχώρησε οριστικά από την πολιτική. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απεβίωσε στις 23 Απριλίου 1998.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
1890-1963
Ο Λεωνίδας Καραμαούνας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1890 και σπούδασε Ιατρική. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1936 και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ).
Στην Κατοχή ο Λ. Καραμαούνας συμμετείχε στη συγκρότηση της ομάδας Αριστερών Φιλελευθέρων, η οποία εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ). Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΑ και Εθνοσύμβουλος των Αριστερών Φιλελευθέρων στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας.
Μεταπολεμικά, ο Λ. Καραμαούνας απείχε από τις εκλογές του 1946, συντασσόμενος με την απόφαση του Κόμματος Αριστερών Φιλελευθέρων. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης τον συνασπισμό της Δημοκρατικής Παράταξης (Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων) και στις 10 Μαΐου συνέπραξε με την Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών και στη συνέχεια, στις 5 Ιουλίου 1951 προσχώρησε στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε με την ΕΔΑ χωρίς να εκλεγεί, ωστόσο ανακηρύχθηκε βουλευτής Αθηνών στις 12 Δεκεμβρίου, μετά την ακύρωση της εκλογής των εξόριστων και φυλακισμένων από το Εκλογοδικείο, στη θέση του Ιωάννη Ιμβριώτη. Στις 13 Αυγούστου 1952 ο Λ. Καραμαούνας και ο Μ. Κύρκος προσχώρησαν στην Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου προκειμένου να στηρίξουν την κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα μετά την αποχώρηση δύο βουλευτών του Κόμματος Φιλελευθέρων και καταψήφισαν την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει ο Ελληνικός Συναγερμός στις 22 Αυγούστου, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση, μεταξύ άλλων, του αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα Τζων Πιούριφοϋ. Στις εκλογές του 1952 ο Λ. Καραμαούνας πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί και στις εκλογές του 1956 πολιτεύθηκε ως μεμονωμένος επίσης χωρίς επιτυχία. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1961 με τον συνασπισμό του Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος χωρίς να εκλεγεί. Ο Λεωνίδας Καραμαούνας απεβίωσε το 1963.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
Βλ. επίσης:
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023