Α΄ Περίοδος 5/3/1950- 30/7/1951 – Βιογραφικό Λεξικό Ελλήνων Βουλευτών, 1946-1956

Jan
14
2021

Ράλλης Γεώργιος

1918-2006

-->

Jan
14
2021
Ρέντης Κωνσταντίνος

1884-1958

Ο Κωνσταντίνος Ρέντης του Θεοφάνη γεννήθηκε το 1884 στην Κόρινθο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1910 εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία, από όπου παραιτήθηκε το 1920. Διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης (14.11-28.12.1922) στην κυβέρνηση του Στυλιανού Γονατά. Εξελέγη πρώτη φορά στις εκλογές του 1923 και ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών (18.6-25.7.1924) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Ανέλαβε ξανά το Υπουργείο Εξωτερικών (2.7.1925-21.10.1925) στην κυβέρνηση του Θεόδωρου Πάγκαλου, στην οποία παρέμεινε και μετά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, στις 29 Σεπτεμβρίου, και την επιβολή δικτατορίας. Ο Κ. Ρέντης εξελέγη βουλευτής του Κόμματος Φιλελευθέρων (ΚΦ) στις εκλογές του 1936. Την περίοδο της Κατοχής διετέλεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου (8.6.1944-30.8.1944) στην εξόριστη κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου.

Μεταπολεμικά, ο Κ. Ρέντης ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών (22.11.1945-29.1.1946) και εν συνεχεία μετά την παραίτηση του Ιωάννη Σοφιανόπουλου ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών (29.1.1946-4.4.1946) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Στις εκλογές του 1946 εξελέγη βουλευτής με το ΚΦ και ανέλαβε υπουργός Δημοσίας Τάξεως (7.9.1947-18.11.1948 και 20.1-30.6.1949) και έπειτα υπουργός Στρατιωτικών (18.11.1948-20.1.1949) στις κυβερνήσεις του Θεμιστοκλή Σοφούλη, ενώ ανέλαβε και το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως (30.6.1949-6.1.1950) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη. Στις εκλογές του 1950 επανεξελέγη με το ΚΦ, από το οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Στη συνέχεια, ο Κ. Ρέντης προσχώρησε στην Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου (ΕΠΕΚ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Αργολιδοκορινθίας στις εκλογές του 1951 και ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών (27.10.1951-11.10.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε ξανά χωρίς να εκλεγεί. Τον Ιανουάριο του 1956 προχώρησε στην ίδρυση του Εθνικού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Στις εκλογές του 1958 πολιτεύθηκε με τον συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ένωσης χωρίς να εκλεγεί. Ο Κωνσταντίνος Ρέντης απεβίωσε το 1958.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη χούντα, τ. Γ΄, Αθήνα 1978
- Δημήτρης Μαλέσης, Οι υπουργοί των Στρατιωτικών στο Νεοελληνικό Κράτος (1833-1950), Αθήνα 2020
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Ρίζος Χριστόδουλος

1892-1960

Ο Χριστόδουλος Ρίζος του Αναστάσιου γεννήθηκε στην Άρτα το 1892. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία στη γενέτειρά του. Πολιτεύθηκε στον Μεσοπόλεμο στην περιφέρεια Πρεβέζης – Άρτης με τοπικό συνδυασμό Ανεξάρτητων στις εκλογές του 1926 χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 επίσης χωρίς επιτυχία. Ο Χριστόδ. Ρίζος εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Άρτης με το ΛΚ στις εκλογές του 1935. Εν όψει των εκλογών του 1936 προσχώρησε στον συνασπισμό της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ένωσης, με τον οποίο πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Πρεβέζης – Άρτης χωρίς να εκλεγεί.

Μεταπολεμικά, ο Χριστόδ. Ρίζος εξελέγη βουλευτής Πρεβέζης – Άρτης με το ΛΚ στις εκλογές του 1946 και ανέλαβε υφυπουργός Γενικής Διοίκησης Ηπείρου (26.11.1948-30.6.1949) στις κυβερνήσεις συνεργασίας Κόμματος Φιλελευθέρων και ΛΚ υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Επανεξελέγη βουλευτής Άρτης με το ΛΚ στις εκλογές του 1950. Στη συνέχεια εντάχθηκε στον Ελληνικό Συναγερμό, με τον οποίο εξελέγη βουλευτής Πρεβέζης – Άρτης το 1951 και επανεξελέγη στην περιφέρεια Άρτης το 1952. Τον Ιανουάριο του 1956, προσχώρησε στην νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, με την οποία πολιτεύθηκε στην ευρεία περιφέρεια Πρεβέζης- Άρτης – Λευκάδος στις εκλογές του ίδιου έτους χωρίς να εκλεγεί. Ο Χριστόδουλος Ρίζος απεβίωσε στις 12 Ιουλίου 1960.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Γεώργιος Ι. Κούρτης, Η κοινοβουλευτική πορεία της Πρέβεζας (1915-2005), Αθήνα 2005
- Χρήστος Σ. Τσέτσης, Ηπειρώτες πολιτικοί από το 1822 μέχρι σήμερα, Γιάννινα 2005
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Προκοπάκης Ιωάννης

1900-

Ο Ιωάννης Προκοπάκης του Νικόλαου γεννήθηκε το 1900. Έκανε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 στην περιφέρεια Ρεθύμνης και στις εκλογές του 1950 εξελέγη βουλευτής στην ίδια περιφέρεια με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Πολιτεύθηκε με την Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1951 και ως ανεξάρτητος στην περιφέρεια Ρεθύμνης στις εκλογές του 1952 χωρίς να εκλεγεί. Το 1956 πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, με τον συνασπισμό της Δημοκρατικής Ένωσης χωρίς να εκλεγεί.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Πρωτοπαπαδάκης Αριστείδης

1903-1966

Ο Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης, γιος του πρωθυπουργού και βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος, Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, ο οποίος εκτελέστηκε μετά τη Δίκη των Έξι, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903. Ακολούθησε σπουδές ναυπηγού μηχανικού στη Γερμανία και επανήλθε στην Ελλάδα το 1929. Εισήλθε αρχικά στο Πολεμικό Ναυτικό, ωστόσο στις 30 Οκτωβρίου 1930 παραιτήθηκε και διορίστηκε μηχανικός στα Δημόσια Έργα του Υπουργείου Αεροπορίας έως τον Αύγουστο του 1931, οπότε παραιτήθηκε και άνοιξε τεχνικό γραφείο στην Αθήνα. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932 στην περιφέρεια Κυκλάδων και εξελέγη βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο επανεξελέγη στις εκλογές του 1933 και του 1935, αναλαμβάνοντας υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (20.3.1935-19.7.1935) και στη συνέχεια υφυπουργός παρά τον Πρωθυπουργώ (22.7.1935-25.9.1935) στην κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη. Στις εκλογές του 1936 επανεξελέγη βουλευτής Κυκλάδων με τον συνασπισμό της Γενικής Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ένωσης.

Μετά την επιβολή της δικτατορίας από τον Ιωάννη Μεταξά αποσύρθηκε από την πολιτική και άνοιξε ναυπηγικό γραφείο στον Πειραιά. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο πολέμησε ως έφεδρος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και κατά την περίοδο της Κατοχής δραστηριοποιήθηκε στο ζήτημα του επισιτισμού των Κυκλάδων.

Μεταπολεμικά, πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη με το ΛΚ, αναλαμβάνοντας αρχικά υπουργός Αεροπορίας (4.11.1946-24.1.1947) και στη συνέχεια υπουργός Εργασίας (29.8.1947-7.9.1947) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, ενώ μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη ανέλαβε και πάλι υπουργός Εργασίας (7.9.1947-18.11.1948) και υπουργός Αεροπορίας (18.11.1948-20.1.1949, 20.1.1949-14.4.1949 και 14.4.1949-30.6.1949), χαρτοφυλάκιο που διατήρησε και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη (30.6.1949-6.1.1950). Επανεξελέγη στις εκλογές του 1950 με το ΛΚ, από το οποίο αποχώρησε στις 16 Νοεμβρίου 1950 μετά τη δημοσιοποίηση του οικονομικού σκανδάλου στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Συμμετείχε μαζί με άλλους αποχωρήσαντες βουλευτές στη συγκρότηση της Ανεξάρτητης Ομάδας Λαϊκών, η οποία στις 20 Ιανουαρίου 1951 ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 ο Αρ. Πρωτοπαπαδάκης εξελέγη βουλευτής Κυκλάδων με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Επανεξελέγη βουλευτής με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1952, αναλαμβάνοντας υπουργός Βιομηχανίας (19.11.1952-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Κυκλάδων στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Άμυνας (29.2.1956-5.3.1958) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Στις εκλογές του 1958 επανεξελέγη με την ΕΡΕ και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού (17.5.1958-20.9.1961) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Στις εκλογές του 1961 εξελέγη και πάλι βουλευτής με την ΕΡΕ και στη νέα κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (4.11.1961-19.6.1963). Επανεξελέγη με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963, και μετά την αναχώρηση του Κ. Καραμανλή για το εξωτερικό, ο Αρ. Πρωτοπαπαδάκης συμμετείχε στη Διοικούσα Επιτροπή του κόμματος. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, στις εκλογές του 1964 και εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ. Ο Αρ. Πρωτοπαπαδάκης δεν ολοκλήρωσε την κοινοβουλευτική του θητεία, καθώς απεβίωσε στις 24 Σεπτεμβρίου 1966.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης: 1903-1966, Αθήνα 1967
- Λέων Μπίστης, «Αι εκλογαί από του 1821 μέχρι σήμερον και οι κατά ταύτας αντιπρόσωποι της Άνδρου και των λοιπών Κυκλάδων», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, 2 (1962), σ. 769-817
- Κωνσταντίνος Σβολόπουλος (επιμ.), Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα, Κείμενα, τ. 1-3, 6, Αθήνα 1992-1994
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021

Πλαστήρας Νικόλαος

1883-1953

-->

Jan
14
2021
Πλατής Γεώργιος

1897-

Ο Γεώργιος Πλατής του Αλέξανδρου γεννήθηκε στη Λαμία το 1897. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος στις εκλογές του 1935 με το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο επανεξελέγη στις εκλογές του 1936.

Μεταπολεμικά, πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος στις εκλογές του 1946 με το ΛΚ. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1950 με το ΛΚ, από το οποίο αποχώρησε στις 16 Νοεμβρίου 1950 μετά τη δημοσιοποίηση του οικονομικού σκανδάλου στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Συμμετείχε μαζί με άλλους αποχωρήσαντες βουλευτές στη συγκρότηση της Ανεξάρτητης Ομάδας Λαϊκών, η οποία στις 20 Ιανουαρίου 1951 ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 ο Γ. Πλατής εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ) και επανεξελέγη στην περιφέρεια Φθιώτιδος το 1952. Τον Ιανουάριο του 1956, προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου. Επανεξελέγη βουλευτής Φθιώτιδος με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1958 και του 1961. Πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1963 και, τελευταία φορά, του 1964 χωρίς να εκλεγεί.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Πολεμίδης Ανδρέας

1878-

Ο Ανδρέας Πολεμίδης του Ιωάννη γεννήθηκε το 1878. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Χίου στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915. Πολιτεύθηκε και πάλι στις εκλογές του 1926 και εξελέγη βουλευτής στην ίδια περιφέρεια με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά, με το οποίο πολιτεύθηκε και στις εκλογές του 1928 χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ), με το οποίο εξελέγη βουλευτής Χίου στις εκλογές του 1932. Πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1933 χωρίς να εκλεγεί. Επανεξελέγη βουλευτής Χίου με το ΛΚ στις εκλογές του 1935 και του 1936.

Μεταπολεμικά, ο Ανδρ. Πολεμίδης πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Χίου στις εκλογές του 1946 με το ΛΚ, με το οποίο πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, και επανεξελέγη στις εκλογές του 1950.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
```
Τελευταία ενημέρωση: 11.5.2021
```
-->

Jan
14
2021
Πολυζωγόπουλος Σταύρος

1894-1967

Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος του Διονύσιου γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1894. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία στη γενέτειρά του. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1926 και εξελέγη βουλευτής Αχαϊοήλιδος με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά, με το οποίο πολιτεύθηκε επίσης στις εκλογές του 1932 στην περιφέρεια Ηλείας χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές του 1933 επανεξελέγη βουλευτής Ηλείας με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων και στις εκλογές του 1935 πολιτεύθηκε με το ίδιο κόμμα, στο πλαίσιο του συνασπισμού της Ένωσης Βασιλοφρόνων, και σε αυτές του 1936 επίσης με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων χωρίς να εκλεγεί. Ανέλαβε υφυπουργός Συγκοινωνίας στη δικτατορική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά (12.12.1938-29.1.1941), θέση που διατήρησε και μετά τον θάνατο του τελευταίου στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κορυζή (29.1.1940-20.4.1941).

Μεταπολεμικά πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Ηλείας, συνεργαζόμενος εκλογικά με το Εθνικό Κόμμα Ελλάδος, ωστόσο κατά την ορκωμοσία του δήλωσε ανεξάρτητος. Στις εκλογές του 1950 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ηλείας με το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα και στις 20 Ιανουαρίου 1951 προσχώρησε στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ). Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Ηλείας με τον Ελληνικό Συναγερμό (στον οποίο είχε ενσωματωθεί το ΛΕΚ). Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές του 1952 και ανέλαβε υφυπουργός Κοινωνικής Προνοίας (15.12.1954-6.10.1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου και υπουργός Εργασίας (6.10.1955-29.2.1956) στη διάδοχη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τον Ιανουάριο του 1956 προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία πολιτεύθηκε στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου χωρίς να εκλεγεί, εξελέγη ωστόσο με την ΕΡΕ στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1958, 1961, 1963 και 1964. Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος απεβίωσε το 1967.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, Οι πολιτικοί άνδρες της Ηλείας, τ. Α΄, Αθήνα 2007
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->

Jan
14
2021
Πολυχρονίδης Πολυχρόνης

1907-1985

Ο Πολυχρόνης Πολυχρονίδης του Ιωάννη γεννήθηκε στα Χανιά το 1907. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1932, στη θέση του αποβιώσαντος ξαδέρφου του Πολυχρόνη Δ. Πολυχρονίδη, και εξελέγη βουλευτής Χανίων με το Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ). Απείχε στις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης και πολιτεύθηκε πάλι στις εκλογές του 1936 και επανεξελέγη βουλευτής Χανίων.

Την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου συνελήφθη και φυλακίστηκε στα Χανιά και τον Σεπτέμβριο του 1938 εξορίστηκε στη Νάξο, όπου και παρέμεινε έως την κήρυξη του πολέμου. Την περίοδο της Κατοχής, τον Αύγουστο του 1941 συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές Αγυιάς, μέχρι τον εκτοπισμό του στην ηπειρωτική Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1942.

Μεταπολεμικά, ο Πολ. Πολυχρονίδης πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1946με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων χωρίς να εκλεγεί. Στις 11 Δεκεμβρίου 1948 διορίστηκε Γενικός Διοικητής Κρήτης, θέση από την οποία παραιτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1950. Πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1950 με τον συνασπισμό της Εθνικής Προοδευτικής Ένωσης Κέντρου (ΕΠΕΚ), χωρίς να εντάσσεται σε κάποιο κόμμα. Στις εκλογές του 1951 πολιτεύθηκε και εξελέγη στην ίδια περιφέρεια με το Κόμμα Φιλελευθέρων και ανέλαβε υφυπουργός Εμπορίου (27.10.1951-11.10.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Στις εκλογές του 1952 επανεξελέγη με το ΚΦ, από το οποίο αποχώρησε στις 26 Απριλίου 1955 και προσχώρησε στη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση, με την οποία εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1956. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1958 με το ΚΦ, από το οποίο αποχώρησε στις 17 Νοεμβρίου 1960 και προσχώρησε στην Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1961. Επανεξελέγη με το ίδιο κόμμα στις εκλογές του 1963 και ανέλαβε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (8.11.1963-31.12.1963) στην κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1964 επανεξελέγη με την Ένωση Κέντρου το 1964 και ανέλαβε διαδοχικά υπουργός Δικαιοσύνης (19.2.1964-16.10.1964), υφυπουργός Εσωτερικών (16.10.1964-13.11.1964) και υπουργός Δημοσίας Τάξεως (13.11.1964-15.7.1965) στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.

Με την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 απαγορεύθηκε η έκδοση της εφημερίδας Παρατηρητής την οποία εξέδιδε ο Πολ. Πολυχρονίδης στα Χανιά από το 1963, ενώ τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ο ίδιος συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Γουδί και στη συνέχεια εκτοπίστηκε στην Ανάφη.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Πολ. Πολυχρονίδης εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, με την οποία εξελέγη βουλευτής Χανίων με στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974. Πολιτεύθηκε, για τελευταία φορά, με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου στις εκλογές του 1977 χωρίς να εκλεγεί. Ο Πολυχρόνης Πολυχρονίδης απεβίωσε το 1985.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- και η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Πολυχρόνης Ι. Πολυχρονίδης 1908-1985, Ροδωπού Κισάμου, 1989
- Μιχάλης Γρηγοράκης, Χανιώτικος Τύπος, 1831-1981, Χανιά 2004
- Κατερίνα Δέδε, Ο σύντομος πολιτικός βίος της ΕΠΕΚ. Η ανάδυση του Κέντρου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, Αθήνα 2016
- Γρηγόρης Τζιοβάρας – Βασίλης Χιώτης, Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Αθήνα 2004
```
Τελευταία ενημέρωση: 1.10.2021
```
-->