1886-1969
Ο Νικόλαος Μπακόπουλος γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1886. Ακολούθησε νομικές σπουδές και άσκησε τη δικηγορία αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στην Αθήνα. Στους Βαλκανικούς Πολέμους πολέμησε ως έφεδρος αξιωματικός.
Επί της κυβερνήσεως Αλεξάνδρου Ζαΐμη, ο Ν. Μπακόπουλος ανέλαβε νομάρχης Δράμας και Καβάλας στις 20 Ιουλίου 1916, παραμένοντας μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 1918, οπότε παραιτήθηκε. Διορίστηκε και πάλι νομάρχης Δράμας και Καβάλας και παραιτήθηκε οριστικά στις 16 Ιανουαρίου 1919.
Ο Ν. Μπακόπουλος πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1923 και εξελέγη βουλευτής Μαντινείας. Στις εκλογές του 1926 εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με τη Δημοκρατική Ένωση. Στις εκλογές του 1928 επανεξελέγη βουλευτής με το Εργατικό και Αγροτικό Κόμμα που αποτέλεσε μετεξέλιξη του κόμματος της Δημοκρατικής Ένωσης και στο οποίο ο Ν. Μπακόπουλος αναδείχθηκε σε υπαρχηγό. Πολιτεύθηκε ξανά το 1932 με το Εργατικό και Αγροτικό Κόμμα χωρίς να εκλεγεί. Στη συνέχεια, ανέλαβε ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Εσωτερικών (26.5.1932-5.6.1932) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Ο Ν. Μπακόπουλος εξελέγη αριστίνδην γερουσιαστής το 1933 και παρέμεινε έως τη διάλυση του σώματος τον Απρίλιο του 1935. Ο Ν. Μπακόπουλος απείχε από τις εκλογές του Ιουνίου 1935, συντασσόμενος με την απόφαση της βενιζελικής παράταξης. Στις εκλογές του 1936 πολιτεύθηκε με τον Δημοκρατικό Συνασπισμό ως υποψήφιος του Εργατικού και Αγροτικού Κόμματος χωρίς να εκλεγεί.
Μεταπολεμικά, τα στελέχη του Εργατικού και Αγροτικού Κόμματος συνεργάστηκαν στις εκλογές του 1946 το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων, με το οποίο ο Ν. Μπακόπουλος πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Αρκαδίας χωρίς να εκλεγεί. Τον Νοέμβριο του 1947 προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ), με το οποίο συγχωνεύτηκε το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων, πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1950 και εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας. Στις εκλογές του 1951 επανεξελέγη βουλευτής Αρκαδίας με το ΚΦ και ανέλαβε διαδοχικά υπουργός Δικαιοσύνης (24.3.1950-15.4.1950), υπουργός Θρησκευμάτων και Παιδείας (21.8.1950-13.9.1950, 13.9.1950-3.11.1950 και 3.11.1950-1.2.1951), υπουργός Εσωτερικών (1.2.1951-30.7.1951) και υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας (30.7.1951-27.10.1951). Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Μαντινείας με συνδυασμό Ανεξάρτητων χωρίς να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε ξανά με το ΚΦ στην περιφέρεια Αρκαδίας και εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1956 και του 1958. Στις ενδοκομματικές διεργασίες επί του ζητήματος της αρχηγίας που ακολούθησαν μετά την εκλογική αποτυχία του Κόμματος Φιλελευθέρων το 1958, ο Ν. Μπακόπουλος ορίστηκε μαζί με τους Δημήτριο Γόντικα και Δημήτριο Παπαμιχαλόπουλο μέλος της τριμελούς επιτροπής του κόμματος με στόχο τη διεξαγωγή συνεδρίου.
Στις 13 Φεβρουαρίου 1961 ο Ν. Μπακόπουλος προσχώρησε στο Δημοκρατικό Κέντρο – ΑΦΕ υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και συμμετείχε στη συνέχεια στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας στις εκλογές του ίδιου έτους. Επανεξελέγη βουλευτής το 1963 και ανέλαβε υπουργός Συγκοινωνιών (8.11.1963-31.12.1963) στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Το 1964 επανεξελέγη και ανέλαβε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (5.6.1964-16.10.1964) και υπουργός Δικαιοσύνης (16.10.1964-15.7.1965) στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Ο Νικόλαος Μπακόπουλος απεβίωσε στις 22 Απριλίου 1969.
Βιβλιογραφία
Βασικές πηγές για τη συγκρότηση των βιογραφικών του Λεξικού αποτέλεσαν:
- οι Στατιστικές των βουλευτικών εκλογών 1926-2015
- οι Στατιστικές των γερουσιαστικών εκλογών 1929-1933
- το Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών, 1822-1935
- το Μητρώο γερουσιαστών και βουλευτών
- η ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/
- και η ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νομικών και Κοινοβουλευτικών θεμάτων https://gslegal.gov.gr/?page_id=776
Βλ. επίσης:
- Δημοσθένης Κούκουνας, Οι έλληνες πολιτικοί, 1950-1974, Αθήνα 2016
- Γεώργιος Ι. Κούρτης, Στοιχεία από τη Διοικητική Ιστορία της Δράμας 1913-2014, Θεσσαλονίκη 2014
- Τα Νέα, 23.4.1969
Τελευταία ενημέρωση: 4.12.2023
