1910-1990
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας, γιος του βουλευτή Αναστάσιου Αβέρωφ, γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1908. Το 1920 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου ο ίδιος εντάχθηκε ως μαθητής στη νεολαία της Δημοκρατικής Ένωσης υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Ακολούθησε νομικές σπουδές και πολιτικοοικονομικά στη Λωζάννη όπου και έλαβε το 1933 το διδακτορικό του. Μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με την εφημερίδα Πρωία και εργάστηκε ως ανταποκριτής των ελβετικών εφημερίδων Journal de Genève και Gazette de Lausanne.
Την περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου διετέλεσε μέλος του Αβερώφειου Κληροδοτήματος στο Μέτσοβο και ήρθε σε επαφή με τον Μιχαήλ Τοσίτσα, του οποίου το επίθετο υιοθέτησε μετά τον θάνατο του τελευταίου το 1950, ενώ προηγουμένως, το 1947, είχε ιδρύσει το Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα στο Μέτσοβο.
Κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας εντάχθηκε στο μυστικό σώμα του λοχαγού Αχιλλέα Καράκολου, το οποίο διεξήγαγε επιχειρήσεις δολιοφθοράς στο αλβανικό μέτωπο. Στις 21 Μαρτίου 1941 ανακλήθηκε από το μέτωπο και διορίστηκε νομάρχης στην Κέρκυρα έως τις 28 Απριλίου, οπότε αποβιβάστηκαν οι ιταλικές αρχές κατοχής στο νησί. Το καλοκαίρι του 1941 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλία, υπήρξε συνιδρυτής της οργάνωσης Φιλική Εταιρεία, και εξαιτίας της δράσης του συνελήφθη στα τέλη Απριλίου 1942 από τις ιταλικές αρχές κατοχής. Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης αρχικά στο Φιούμε και έπειτα στην Καλαβρία και τη Βόρεια Ιταλία, όπου παρέμεινε φυλακισμένος έως τον Σεπτέμβριο του 1943 και τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Δραπέτευσε και διέφυγε στην κατεχόμενη Ρώμη, όπου και ίδρυσε την οργάνωση «Ελευθερία ή Θάνατος», η οποία βοήθησε να διαφύγουν Έλληνες αιχμάλωτοι ή εξόριστοι σε συνεργασία με τη βρετανική πρεσβεία στο Βατικανό. Στη συνέχεια, επιστρατεύθηκε από την ελληνική εξόριστη κυβέρνηση με τον βαθμό του επίκουρου υποπλοιάρχου και παρέμεινε στη Ρώμη ως μέλος της ελληνικής στρατιωτικής αποστολής έως το καλοκαίρι του 1945.
Μεταπολεμικά, ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας πολιτεύτηκε στις εκλογές του 1946 και εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων, το οποίο τον Νοέμβριο του 1947 ενσωματώθηκε στο Κόμμα Φιλελευθέρων (ΚΦ), και ανέλαβε υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών στις κυβερνήσεις του Θεμιστοκλή Σοφούλη (20.1.1949-14.4.1949 και 14.4.1949-30.6.1949) και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη (30.6.1949-6.1.1950). Επανεξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων με το ΚΦ στις εκλογές του 1950 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Οικονομίας (27.3.1950-15.4.1950), υπουργός Γεωργίας (21.8.1950-28.8.1950), υπουργός Εθνικής Οικονομίας (28.8.1950-13.9.1950), υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών (4.9.1950-13.9.1950), υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Εφοδιασμού και Διανομών (13.9.1950-3.11.1950 και 9.11.1950-28.1.1951) στις βραχύβιες κυβερνήσεις του Σοφοκλή Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1951 επανεξελέγη στην ίδια περιφέρεια με το ΚΦ και ανέλαβε υφυπουργός Εξωτερικών (27.10.1951-11.10.1952), ενώ μετά την παραίτηση του Θεόδωρου Χαβίνη ανέλαβε και καθήκοντα υπουργού Δημοσίων Έργων (19.3.1952-11.10.1952) στην κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα. Στις εκλογές του 1952 πολιτεύθηκε στην περιφέρεια Ιωαννίνων με τον συνασπισμό της Ένωσης ΕΠΕΚ-ΚΦ, χωρίς να εκλεγεί. Τον Ιανουάριο του 1956 ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας προσχώρησε στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), με την οποία εξελέγη βουλευτής Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου και ανέλαβε υπουργός Γεωργίας (29.2.1956-28.5.1956) και υπουργός Εξωτερικών (28.5.1956-5.3.1958) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στις εκλογές του 1958 επανεξελέγη με την ΕΡΕ στην περιφέρεια Ιωαννίνων και ανέλαβε και πάλι υπουργός Εξωτερικών (17.5.1958-20.3.1961) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1961 με την ΕΡΕ, αναλαμβάνοντας εκ νέου υπουργός Εξωτερικών (4.11.1961-19.6.1963) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Εξελέγη επίσης με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1963 και του 1964 και ανέλαβε στις 3 Απριλίου 1967 υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, η οποία ανατράπηκε από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών συνελήφθη τον Αύγουστο του 1967 και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση με την κατηγορία της παράνομης συγκέντρωσης στο σπίτι του, η οποία όμως δεν εκτελέστηκε. Ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας διατήρησε τακτική επικοινωνία με τον Κ. Καραμανλή στο εξωτερικό, ενώ μετά την αποτυχία του βασιλικού αντιπραξικοπήματος τον Δεκέμβριο του 1967 πρόβαλε την πολιτική της «γέφυρας», για τη δημιουργία ενός κόμματος αντιπολίτευσης προς το καθεστώς με στόχο την αποδυνάμωσή του και τη σταδιακή μετάβαση στη δημοκρατία. Κατήγγειλε τη διενέργεια του «δημοψηφίσματος» το 1968 και επέκρινε το νέο σύνταγμα. Συμμετείχε ως πολιτικός σύμβουλος στις διεργασίες που οδήγησαν στο Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο του 1973, μετά το οποίο συνελήφθη στις 3 Ιουλίου του ίδιου έτους και μεταφέρθηκε στα ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου και κρατήθηκε έως τον Αύγουστο. Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, συμμετείχε στη σύσκεψη στρατιωτικών και πολιτικών αρχηγών και υποστήριξε την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κ. Καραμανλή.
Στη Μεταπολίτευση ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (24.7.1974-21.11.1974) στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που σχημάτισε ο Κ. Καραμανλής. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και ανέλαβε υπουργός Εθνικής Αμύνης (21.11.1974-28.11.1977) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη με τη ΝΔ και ανέλαβε εκ νέου το υπουργείο Εθνικής Αμύνης (28.11.1977-10.5.1980) στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Μετά την παραίτηση του Καραμανλή από την πρωθυπουργία και την εκλογή του ως Προέδρου της Δημοκρατίας το 1980, ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας διεκδίκησε την αρχηγία της ΝΔ στην οποία επικράτησε ο Γεώργιος Ράλλης. Διατήρησε το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (10.5.1980-17.9.1981) στη διάδοχη κυβέρνηση του Γ. Ράλλη, στην οποία ανέλαβε επίσης καθήκοντα Αντιπροέδρου του Υπουργικού Συμβουλίου (29.6.1981-17.9.1981). Στις εκλογές του 1981 επανεξελέγη βουλευτής με τη ΝΔ και στις 9 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους ο Ευάγγ. Αβέρωφ Τοσίτσας εξελέγη πρόεδρος του κόμματος. Παραιτήθηκε από την ηγεσία της ΝΔ στις 28 Αυγούστου 1984 και αναδείχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος έως τον θάνατό του. Συνέχισε να πολιτεύεται ως επικεφαλής του συνδυασμού Επικρατείας και εξελέγη βουλευτής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1985, 1989 και 1990. Παράλληλα, ίδρυσε στο Μέτσοβο το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, καθώς και την ομώνυμη Πινακοθήκη. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας απεβίωσε στις 2 Ιανουαρίου 1990.